De
Giro d'Italia 2025 is vandaag op spectaculaire wijze van start gegaan en zoals altijd stond
Wout van Aert in het middelpunt van de actie. Na een periode van ziekte kwam de Belg zeer dichtbij een droomstart met een overwinning in zijn eerste Giro-etappe, maar in een zinderende finale moest hij de zege laten aan Mads Pedersen.
De Deen, die perfect werd gelanceerd door Mathias Vacek, veroverde zowel de ritzege als de roze trui, terwijl Van Aert zich tevreden moest stellen met de tweede plaats. Ondanks de teleurstelling zou dit resultaat eerder als een positieve indicatie moeten worden gezien dan als een reden tot zorg, zeker gezien zijn geschiedenis.
Van Aert wacht nog altijd op zijn eerste overwinning van het seizoen 2025. De droogte duurt voort, een opmerkelijke statistiek voor een renner van zijn kaliber. In de voorjaarsklassiekers kwam hij al diverse keren dichtbij, maar telkens strandde hij net voor de meet. Etappe 1 van de Giro bleek opnieuw een 'close call'. Toch zijn de signalen onmiskenbaar positief.
Wie naar Van Aerts voorgaande Grote Rondes kijkt, weet dat hij vaak begint met een reeks close calls om vervolgens te schitteren. In de Vuelta a Espana van 2024 verloor hij bijvoorbeeld nipt in etappe 1 van Brandon McNulty en werd hij in etappe 2 geklopt door Kaden Groves. Maar daarna sloeg hij genadeloos terug met drie ritzeges, inclusief een dominante solo in etappe 3.
Een vergelijkbaar patroon zagen we in de Tour de France van 2022, waar Van Aert drie tweede plaatsen in de eerste drie etappes verzamelde, om vervolgens met een iconische solozege in etappe 4 alsnog de show te stelen. Het bleek het begin van een briljante campagne met overwinningen in etappes 8 en 20, en een cruciale rol in de eindzege van Jonas Vingegaard. Als Van Aert dus tweede wordt in de openingsrit van een Grote Ronde, is dat eerder een voorbode van succes dan een teken van zwakte.
Ja, Van Aert kende een trage start in 2025, maar dat is niet nieuw. Ook in 2024 duurde het tot de Volta ao Algarve voordat hij zijn eerste zege boekte. In 2023 was het pas eind maart dat hij zijn handen in de lucht stak na winst in de E3 Saxo Classic. In 2022 won hij weliswaar direct Omloop Het Nieuwsblad, maar dat was een uitzondering.
De les? Van Aert heeft geen vroege seizoenszege nodig om later te schitteren. Zijn beste jaren zijn steevast opgebouwd rond een piek tijdens rittenkoersen en Grote Rondes.
Etappe 1 van de Giro leverde misschien niet de gedroomde overwinning op, maar het was wel het bewijs dat Van Aert terug is op het hoogste niveau. Zijn voorjaarscampagne leest als een frustrerende reeks bijna-zeges: vierde in de Ronde van Vlaanderen, vierde in Parijs-Roubaix, vierde in de Amstel Gold Race, tweede in Dwars door Vlaanderen, tweede in de Brabantse Pijl, en nu tweede in de openingsrit van de Giro.
De benen komen duidelijk op gang, zeker na een periode van ziekte. En het is ook niet onbelangrijk wat deze etappe voor Van Aert zou hebben betekend: zijn Giro-debuut, zijn kans om eindelijk overwinningen te boeken in alle drie de Grote Rondes. Dat vakje is nog niet aangevinkt, maar de drang om dat te doen is duidelijk aanwezig. Van Aert gedijt op grote doelen en hij is zeker niet naar Italië gekomen om de cijfers aan te vullen.
Belangrijker nog: hij is niet alleen.
Team Visma | Lease a Bike reed vandaag als een geoliede machine en Van Aert had de steun die hij nodig had. Het verschil tussen winst en verlies was miniem en zat hem in de details, niet in vorm of tactiek.
In wielrennen is timing alles. En de geschiedenis leert dat Van Aerts moment vaak volgt op een reeks nipte nederlagen. Als eerdere Grote Rondes een indicatie zijn, is een tweede plaats in de openingsrit van de Giro slechts het begin van iets groots.