"Negende plaats is iets waar ik trots op ben" - Brandon McNulty over zijn prestatie in de Giro d'Italia

Brandon McNulty was één van de vele sterke klimmers in de selectie van UAE Team Emirates - XRG voor de Giro d’Italia 2025. De ploeg begon met torenhoge ambities, maar zag uiteindelijk de eindzege aan zich voorbijgaan. Toch stond er een jonge revelatie op: Isaac del Toro. Zijn tweede plaats in het eindklassement zal voor de miljoenenformatie als een bitterzoete troostprijs voelen. McNulty zelf sloot zijn ronde af als negende — zijn beste resultaat ooit in een Grote Ronde.

“Weer een Giro in de boeken,” schreef de Amerikaan op Instagram na afloop van de slopende drieweekse strijd. “Het was echt een plezier om voor Isaac te rijden en alles te geven om zijn roze trui te verdedigen. We hebben uiteindelijk niet gewonnen, maar ik weet zeker dat Isaac terugkomt. Bedankt aan het team voor zo’n geweldige 21 dagen.”

Hoewel hij aanvankelijk geen persoonlijke ambities koesterde, kwam McNulty naarmate de wedstrijd vorderde steeds hoger te staan in het klassement. Zijn negende plek was een aangename verrassing — ook voor hemzelf.

“Persoonlijk ben ik supertrots op deze Giro,” vertelt hij. “Voor het eerst in mijn carrière had ik het gevoel dat ik over de volledige drie weken echt een nuttige rol kon spelen. Ik kwam hier niet om voor mijn eigen klassement te rijden. Ik wilde gewoon zo dicht mogelijk bij onze kopmannen blijven, omdat we zo’n sterk team hadden. Maar om dan toch als negende te eindigen... daar ben ik trots op.”

McNulty is realistisch over zijn plek in het peloton. “Natuurlijk dromen we er allemaal van om een Grote Ronde te winnen of wereldkampioen te worden, maar dat zijn prestaties die maar weinigen bereiken. In de top tien eindigen in een grote ronde was een bescheiden carrièredoel van mij — eentje waarvan ik niet wist of het ooit haalbaar zou zijn.”

Zijn prestatie plaatst hij ook in de context van een Giro vol uitvallers en tegenslagen. “Ik koester geen illusies: ik was niet de negende beste renner aan het vertrek. In een rittenkoers van drie weken komt zoveel geluk kijken. Ik ben gewoon dankbaar dat ik het gehaald heb met enkel wat hechtingen en blauwe plekken.”

De Amerikaan verwijst daarmee ook naar grote namen zoals Primoz Roglic en zijn eigen ploeggenoot Juan Ayuso, die de wedstrijd vroegtijdig moesten verlaten. McNulty bleef overeind — letterlijk en figuurlijk — en groeide ongemerkt uit tot één van de stille krachten van de Giro.