Murns strijdplan: hoe Sanremo in 2026 van Pogačar kan worden

De Sloveense bondscoach Uroš Murn heeft zich uitgesproken over de toekomst van zijn sterrenpupil Tadej Pogačar, en ziet daarin een historisch scenario ontvouwen. Volgens Murn is het slechts een kwestie van tijd voordat Pogačar ook Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix aan zijn al imposante palmares toevoegt en daarmee als eerste renner sinds Rik Van Looy alle vijf de wielermonumenten wint.

In de podcast van SOS-Odmev, opgenomen na afloop van het seizoen 2025, sprak Murn zijn volste vertrouwen uit in het vermogen van Pogačar om ook deze twee unieke klassiekers naar zijn hand te zetten – ondanks hun uiteenlopende karakters en specifieke tactische én fysieke eisen. "Ik geloof echt dat hij beide monumenten gaat winnen," aldus Murn. "Misschien niet bij de volgende poging, maar uiteindelijk wel."

Het is een gewaagde voorspelling, maar geen onrealistische. Pogacar’s palmares op monumentenniveau is nu al uitzonderlijk. Hij won Luik-Bastenaken-Luik drie keer (2021, 2024, 2025), Il Lombardia zelfs vijf keer op rij (2021–2025) en de Ronde van Vlaanderen tweemaal (2023, 2025). In 2025 voegde hij bovendien een tweede plaats in Roubaix toe, na een heroïsche strijd met Mathieu van der Poel, en finishte hij voor het tweede jaar op rij als derde in Milaan-Sanremo.

Waar Roubaix vaak wordt gezien als de meest onvoorspelbare koers van het voorjaar – met lekke banden, valpartijen en mechanische malheuren als vaste elementen – gelooft Murn dat Pogačars rauwe kracht en toenemende ervaring de doorslag zullen geven. "Hij is al tweede geworden in Roubaix – een koers waarin pure macht vaak bepaalt wie wint – en hij heeft die macht in overvloed," stelt Murn. "Die kracht komt tot zijn recht op de kasseien. Misschien wint hij niet bij zijn volgende deelname, maar het gaat hem lukken. De enige echte barrière is het toeval. Eén mechanisch probleem, en je bent gezien."

Hoewel Roubaix de grootste horde lijkt, ziet Murn Sanremo als het meest directe doelwit. Maar hij benadrukt dat succes op de Via Roma niet enkel uit de benen komt, maar uit het plan. "Ik geloof dat hij eerst Sanremo zal winnen," voorspelt Murn. "UAE moet de koers hard maken op de klimmen vóór de Cipressa – Mele, Cervo, Berta – zodat de zwaardere mannen al afgepeigerd zijn. Ze mogen niemand laten herstellen, zelfs niet op het vlakke. Als ze de laatste 80 kilometer als een finale behandelen, wordt het een selectieve koers. En dan zie ik Tadej winnen."

Het is een doordachte analyse van een bondscoach die de unieke dynamiek van Sanremo doorgrondt. De race wordt beslist op de Poggio, maar de uitkomst wordt voorbereid in de zes uur die eraan voorafgaan. En Pogačar laat al jaren een stijgende lijn zien in de Primavera: 12e in 2020, 5e in 2022, 4e in 2023, en derde in 2024 én 2025.

Waar Pogačar in Vlaanderen de koers kapot rijdt op de Oude Kwaremont en in Lombardije met ijzige controle de finale beheerst, blijven Sanremo en Roubaix wedstrijden waarin zelfs de slimste plannen kunnen sneuvelen. Maar volgens Murn is het precies Pogačars mentale instelling die hem boven de rest tilt. "Telkens als hij ergens niet in slaagt, raakt hij nog gemotiveerder. Dat is wat hem drijft. Hij is precies zo’n renner."

En dus is het zaak voor zijn begeleiding om niet te veel te sturen, maar vooral te luisteren. "Je vertelt Tadej niet wat hij moet doen – je luistert," aldus Murn. "Hij is een buitengewoon slimme renner. We praten de koers door, maar hij weet feilloos waar hij het verschil moet maken. De rest van het team volgt zijn lead."

Die koersintelligentie werd deze zomer opnieuw bevestigd tijdens het WK in Kigali, waar Pogačar 104 kilometer voor de finish demarreerde op de Mount Kigali en zijn regenboogtrui met succes verdedigde. Murn looft vooral de precisie waarmee zijn pupil dat moment koos. "Hij weet: als hij een voorsprong pakt, kan hij die vasthouden. Kijk naar Remco Evenepoel – een betere tijdrijder en sterk op het vlakke – maar op de klimmen moet hij passen. En dat weet Tadej. Hij rijdt nooit boven zijn limiet, maar zijn achtervolgers worden daartoe wél gedwongen."

Murns vertrouwen in Pogačar is geen simpele bewondering, maar gestoeld op jarenlange observatie. Hij heeft gezien hoe de Sloveen zich van explosieve belofte ontwikkelde tot een tactisch meester. Of het nu gaat om het controleren van een peloton, het uitvoeren van een lange solo of het psychologisch lezen van tegenstanders – Pogačar is een renner die zelden verkeerde keuzes maakt.

En dat alles op 27-jarige leeftijd. Hij heeft de tijd aan zijn zijde, en de geschiedenis binnen handbereik. Slechts drie renners wonnen alle vijf de monumenten: Van Looy, Merckx en De Vlaeminck. Pogačar staat voorlopig op drie – met daarnaast vier Tour de France-zeges, twee wereldtitels, een Europese titel en een Giro-overwinning. Maar de jacht is nog lang niet ten einde. “Hij is nog niet klaar,” besluit Murn. “Nog lang niet.”