Het wereldkampioenschap in Kigali werd aangekondigd als het duel van het decennium tussen
Tadej Pogacar en
Remco Evenepoel, maar de verwachte tweestrijd kwam nooit echt tot ontbranding. Pogacar soleerde naar zijn tweede opeenvolgende regenboogtrui, terwijl Evenepoel evenveel te kampen had met pech als met rivalen en twee keer tot een kostbare fietswissel werd gedwongen. Volgens de Belgische commentatoren Karl Vannieuwkerke en José De Cauwer blijft er dan ook “onafgewerkt werk” liggen voor het komende Europees kampioenschap in Frankrijk.
Ondanks maanden van twijfels over het Rwandese parcours waren beide analisten onder de indruk. “Er is veel gesproken over dit parcours, maar Rwanda heeft volledig aan de verwachtingen voldaan,” zei Vannieuwkerke in de nabeschouwing bij
Sporza. De Cauwer vulde aan: “Dit moest een WK voor klimmers worden en dat is het exact geworden.”
Evenepoel sleepte ondanks de tegenslag nog de zilveren medaille in de wacht, een resultaat dat De Cauwer niet wil onderschatten. “Remco die tweede wordt, is een geweldige prestatie. Je moet dat niet kleiner maken dan het is – hij mag best tevreden zijn met zo’n sterke koers,” klonk het. Toch lieten de gebeurtenissen ruimte voor frustratie.
Beslissende momenten op Mount Kigali
Het eerste cruciale punt kwam op de Mount Kigali, waar Pogacars aanval samenviel met zadelproblemen bij Evenepoel. “Die klim was beslissend,” analyseerde Vannieuwkerke. “Pogacar ging en Remco verloor de aansluiting.”
Toch wilde De Cauwer niet te lang stilstaan bij wat er misschien had kunnen gebeuren. “Dat ‘stel dat’ telt niet. Wat daarna volgde, woog zwaarder. Die tweede fietswissel had nooit mogen gebeuren. Je kunt dat niet goedpraten, zelfs niet in een amateurkoers.”
Op de steile helling in Kimihurura moest Evenepoel wachten te midden van complete chaos. “Hij wist dat hij daar moest stoppen, omdat de volgwagens er gewoon niet door konden toen de koers uiteenspatte,” verduidelijkte De Cauwer. “Daar ging de race verloren. Hij stond 42 seconden stil.”
Vannieuwkerke suggereerde dat frustratie het oordeel van de Belg vertroebelde. “Zat er teleurstelling in die tweede wissel die hem beletten helder te blijven denken?” vroeg hij zich af. De Cauwer knikte: “Ja. Normaal schittert Remco als alles meezit, maar misschien dacht hij toen: hoe kan dit mij overkomen?”
Gemiste kansen en een ijzersterke Pogacar
Ook andere momenten bleken bepalend. Had de valpartij van Ilan Van Wilder misschien een reddingsboei kunnen zijn? “Kon hij Remco zijn fiets geven?” opperde Vannieuwkerke. “Absoluut,” antwoordde De Cauwer. “Ik zeg het hele jaar al: Ilan moet er altijd zijn als reserve. Hij was de tweede man in lijn en we hebben hem gemist. Of dat het resultaat had veranderd? Dat blijft gissen.”
Het grotere plaatje was intussen onmiskenbaar: Pogacar bleef onaantastbaar. “Zelfs toen hij alleen kwam te zitten, raakte hij niet in paniek,” prees De Cauwer. “Hij had aan zichzelf kunnen twijfelen, maar hij beheerde de situatie perfect. Dat is het kenmerk van de sterkste renner ter wereld.”
Blik op het EK en verder
De aandacht verschuift nu naar het Europees kampioenschap in Frankrijk. “Misschien krijgen we zondag al een herkansing,” stelde Vannieuwkerke met een glimlach. “Het draagt misschien niet het prestige van het WK, maar het deelnemersveld is zelfs nog sterker met Jonas Vingegaard en Joao Almeida aan de start.”
De Cauwer kijkt al een stap verder. “Misschien volgt de echte afrekening pas een week later in Lombardije,” merkte hij op. “Maar voorlopig heeft Pogacar opnieuw bewezen dat hij de man is om te kloppen.”
Voor Evenepoel betekende het zilver in Kigali tegelijk troost en een gemiste kans. Zondag in Frankrijk krijgt hij de mogelijkheid om revanche te nemen, al wordt de uitdaging alleen maar groter met een weergaloze Pogacar en nieuwe kapers op de kust.