“Mensen vertellen me graag dat ik langzamer ben dan hun oma”: Sarah Gigante legt het verschil tussen haar klimmen en dalen uit

Het seizoen 2025 van Sarah Gigante was er een van uitersten. De Australische zorgde voor enkele van de meest indrukwekkende en verrassende klimoptredens van het jaar, maar zag haar campagne vroegtijdig eindigen door een blessure en miste de UCI Road World Championships na het breken van haar dijbeen bij een trainingsval in augustus.

Ondanks die tegenslagen gebruikte Gigante het seizoen om te reflecteren en te werken aan onderdelen die verbetering vragen, in het bijzonder haar afdalingen, die steeds meer onder een vergrootglas liggen.

In de Domestique Hotseat-podcast legde Gigante uit waarom ze denkt dat haar afdaalvaardigheden duidelijk achterblijven bij die van haar concurrenten. “Ik denk dat veel gewoon wedstrijdervaring is, omdat ik niet vaak de kans krijg om in pelotons van bergen af te dalen, en ik heel weinig koersdagen heb gehad,” zei ze. “Ik ben eigenlijk al best lang prof, maar als je steeds zes maanden ertussenuit ligt, blijf je roestig.”

Ze wees ook op technische aspecten, waaronder materiaal, die een rol speelden. “Ik heb het verschil echt onderschat, maar de wedstrijpwielen, tja, misschien klinkt het als excuses, maar dingen als wennen aan het gevoel van de hele diepe wedstrijpwielen waarop we koersen vergeleken met, je weet wel, mijn kleine trainingswielen thuis,” aldus Gigante.

Gigante onthulde dat aanpassingen die met haar ploeg AG Insurance - Soudal werden doorgevoerd na de Tour de Suisse Women (waar ze als 12e eindigde in wat haar tweede wedstrijd van het seizoen was) en voorafgaand aan de Giro d’Italia Donne (waar ze derde werd in het eindklassement) hielpen om bepaalde issues aan te pakken, met name bij het remmen.

“Ik kon mijn remmen niet goed bereiken in de beugels. Dat is iets wat we na Zwitserland en voor de Giro hebben aangepast, en dat maakte meteen een enorm verschil,” zei ze. “De remmen staan gewoon ver weg en ik heb kleine handen en in de beugels is het moeilijker om de hendels te bereiken.”

De 24-jarige vindt dat haar slechte afdalen in de media te vaak wordt uitvergroot omdat ze zo goed bergop rijdt. “Ik denk dat die hele mediastorm kwam omdat mijn klimmen al supergoed is. Tussen mijn klimmen en mijn afdalen zit een grote kloof. Dat betekent niet per se dat ik de slechtste afdaler ter wereld ben en langzamer dan je oma, wat mensen me graag vertellen.”

Gigante bewees haar klimcapaciteiten dit seizoen onomstotelijk, met twee ritzeges in de Giro d’Italia. Toch bracht die grotere zichtbaarheid niet alleen positieve zaken, zeker niet tijdens de Tour de France Femmes. “De mensen die de behoefte voelden om mij persoonlijk te berichten, privé, of te reageren onder mijn eigen post,” zei ze. “Ik weet zeker dat als ik naar haat ga zoeken, ik het wel vind. Maar moet je me echt persoonlijk berichten?”

Gigante blijft optimistisch, ondanks online haat van mensen die “duidelijk niets beters te doen hebben”. De exponentiële groei van het vrouwenwielrennen toont dat de toekomst helder is. “De aandacht voor het vrouwenwielrennen is zo geweldig en groeit en groeit. Maar natuurlijk krijg je dan ook wat nadelen die bij meer publiciteit horen. Dus ja, ik neem het voor het team. Als het betekent dat het vrouwenwielrennen groter en beter wordt, dan is het het helemaal waard,” besloot ze.