“Ik hoop dat ik Shirin ooit iets kan teruggeven” – Wiebes pakt regenboog, maar voelt mee met Van Anrooij.

De Wereldkampioenschappen Gravel zorgden vandaag niet alleen voor spektakel en spanning, maar ook voor enkele opvallende en controversiële tactische keuzes. Lorena Wiebes veroverde de wereldtitel en daarmee haar eerste regenboogtrui in deze discipline. Toch was het geen onverdeeld geluksmoment: haar zege kwam tot stand na een merkwaardige finale waarin landgenote Shirin van Anrooij de overwinning uit handen werd gereden – door een andere Nederlandse.

“Deze wereldtitel is fantastisch. Het rijden in de regenboogtrui geeft me extra motivatie,” vertelde Wiebes aan WielerFlits. “Ik voelde me goed, kon Marianne [Vos] volgen op de beklimmingen en wist dat de laatste klim bij Berg en Terblijt lastig zou zijn. Ik probeerde mijn tempo strak te houden en me niet te overbelasten.”

De sprinter van SD Worx-Protime toonde zich een van de sterkste rensters in koers, niet enkel dankzij haar pure snelheid, maar ook dankzij het teamwork binnen de groep. Een cruciale rol was weggelegd voor Julia Kopecky, haar Tsjechische ploeggenote bij SD Worx.

“Ik moet Julia bedanken. Ze reed fantastisch en was ongelooflijk sterk. Op een gegeven moment vroeg ze of ik de sprint kon winnen en ik zei ja – daarna reed ze zich helemaal leeg voor mij.”

Wiebes benadrukte dat het SD Worx-team een belangrijke bijdrage leverde, ook buiten de nationale grenzen om:

“Ons team heeft enorm geholpen om ons voor dit kampioenschap het beste materiaal te geven. De bondscoach zei het ook: uiteindelijk rijdt iedereen hier voor zichzelf. Zo’n wereldtitel geef je natuurlijk niet zomaar weg.”

De grootste controverse ontstond echter in de slotkilometers, toen Yara Kastelijn verrassend besloot om de kopgroep op sleeptouw te nemen en daarbij Shirin van Anrooij, haar landgenote en ploeggenote bij Fenix-Deceuninck, terug te halen met nog slechts 300 meter te gaan. De actie zorgde voor verbijstering bij toeschouwers en analisten, want ze speelde zo ongewild Wiebes in de kaart.

Wiebes profiteerde maximaal van de situatie en sprintte overtuigend naar de regenboogtrui. Toch toonde ze na afloop begrip en sympathie voor de pechvogel van de dag:

“Ik hoop dat ik Shirin ooit iets kan teruggeven, misschien op een WK of EK op de weg,” besloot Wiebes met een vleugje medeleven.