WK Gravel verandert in Hollandse soap: Wiebes juicht, Van Anrooij huilt, Ten Dam zucht.

Het Wereldkampioenschap Gravel 2025 in eigen land werd een demonstratie van pure Nederlandse overmacht — maar ook van een schrijnend gebrek aan harmonie binnen de nationale ploeg. In de laatste kilometer van de race in Limburg kwam dat pijnlijk aan het licht.

Shirin van Anrooij viel aan met nog tien kilometer te gaan en leek op weg naar de wereldtitel toen haar voorsprong stabiel bleef op vijftien seconden. Achter haar werkte de Tsjechische Julia Kopecky, ploeggenote van Lorena Wiebes bij SD Worx-Protime, zich uit de naad voor de Nederlandse sprintster. Maar het gat bleef te groot — tot plots Yara Kastelijn vanuit de achtergrond aanviel en de kloof naar Van Anrooij dichtreed, met Wiebes en Marianne Vos in haar wiel.

Vanaf dat moment was het een formaliteit: Wiebes, de snelste vrouw in het peloton, maakte het overtuigend af en kroonde zich tot wereldkampioene.

“Twee kilometer voor de finish dacht ik: zij heeft het,” vertelde bondscoach Lars ten Dam aan NOS. “Dat bleek niet zo te zijn. Ik voel echt met Shirin mee. Ik ben teleurgesteld voor haar, je gunt haar die zege — zeker na zo’n sterke koers.”

De chaos had volgens Ten Dam een duidelijke oorzaak: het selectieproces.

“Er zijn tien Nederlandse rensters van de twaalf, en ze willen allemaal kampioen worden,” aldus Ten Dam. “Ik heb ze niet geselecteerd met een duidelijke missie, want ze kwalificeren zichzelf via wedstrijden. Daardoor kun je geen echte teamaanpak hebben, zoals vorige week op het EK op de weg met Demi Vollering.”

Volgens de bondscoach ontbrak het aan structuur en collectieve focus.

“Hier rijdt iedereen voor zichzelf. In de finale moet je het zo uitspelen dat een Nederlandse wint. Dat is gelukt, maar het doet pijn dat het zo is gegaan. Ik ben ongelooflijk blij voor Lorena, maar ook verdrietig voor Shirin. Zij had alles in handen — en dan glipt het door je vingers. Dat is hard.”

Van Anrooij was zichtbaar aangeslagen na afloop. De 23-jarige renster, die zich de afgelopen weken opofferde voor haar ploeggenotes op zowel het EK als WK, werd beroofd van haar beste kans op een wereldtitel — door een landgenote.

“Dat begrijp ik,” zei Ten Dam. “We hadden geen duidelijke opdracht meegekregen, dus dan kan dit gebeuren. Ik moet Yara nog spreken; ze waren kamergenoten op het WK en hebben een goede band. Ik denk dat ze gewoon alles gaf voor haar eigen kans, niet bewust tegen Shirin.”

Ondanks de interne strijd werd het hoofddoel — winst op Nederlandse bodem — bereikt. Lorena Wiebes haalde het in de sprint voor Marianne Vos, terwijl Silvia Persico het podium vervolledigde.

“Natuurlijk ben ik blij voor Lorena,” gaf Ten Dam toe. “Maar ik ging eerst naar Shirin. Ze reed een fantastische race. Lorena en Vos hebben laten zien hoe sterk ze waren op de beklimmingen, dus sportief is het terecht. Alleen… hoe het in de laatste kilometers verliep, dat blijft wrang.”

Voor de camera van WielerFlits benadrukte hij nogmaals zijn empathie:

“Ze was de afgelopen twee weken een fantastische teamspeler. Daarom liep ik direct na de finish naar haar toe. Ik begrijp heel goed waarom ze teleurgesteld is.”

Ten Dam, tevens bondscoach bij de elite vrouwen op de weg, wil het incident niet laten doorsijpelen naar andere selecties.

“We gaan hierover praten met Yara en Shirin. Dit mag niet dooretteren richting volgend seizoen. De sfeer en samenwerking binnen de wegploeg moeten intact blijven.”

Het Wereldkampioenschap Gravel 2025 leverde Nederland dus een regenboogtrui op — maar ook een pijnlijk inkijkje in de interne strijd binnen de sterkste vrouwenploeg ter wereld.