Enorm Nederlands drama op WK Gravel als Shirin van Anrooij titelkansen beëindigd ziet worden door haar eigen vriendin: "Ik begrijp het gewoon niet"

De Nederlanders waren vooraf dé topfavorieten in de wereldkampioenschapsrace gravel voor elitevrouwen, maar niemand had verwacht dat de overwinning op deze manier tot stand zou komen. Shirin van Anrooij leek op weg naar de regenboogtrui, tot ze in de slotfase werd achtervolgd door landgenote Yara Kastelijn, die ogenschijnlijk in het belang van Lorena Wiebes en Marianne Vos reed.

Hoewel het gros van de rensters individueel opereerde, was het een merkwaardig gezicht: Nederlanders die elkaar opjagen, ondanks hun overmacht ten opzichte van de rest van het veld. Wat echter niemand kon verklaren, was Kastelijns keuze om in de laatste kilometers van Anrooij terug te halen — een actie die niet alleen haar landgenote van de zege beroofde, maar ook haar eigen kansen op een medaille tenietdeed.

Kastelijn is geen ploeggenote van Vos of Wiebes, en stond tot voor kort zelfs bekend als huisgenote van Van Anrooij tijdens het WK. Aan de finish was Van Anrooij zichtbaar aangeslagen.

“Ik heb het gevoel dat ik altijd een teamspeler ben geweest. Ik snap gewoon niet waarom het nu zo moet eindigen. Als iemand uit je eigen land zeker wereldkampioen kan worden, dan laat je die gaan,” zei ze tegen NOS.

De Lidl–Trek-renster probeerde haar teleurstelling te verbergen, maar maakte duidelijk dat ze de tactiek van Kastelijn niet begreep.

“Ik begrijp dat iedereen voor de titel wil gaan, maar Persico is derde geworden. Anders waren we één, twee, drie geweest. Ik ben gewoon echt teleurgesteld.”

De situatie was des te wranger omdat Van Anrooij en Kastelijn hechte landgenoten zijn en geregeld rivalen in het veldrijden.

“We waren ploeggenoten op het WK. Ik snap het gewoon niet. Het is logisch dat Persico en Kopecky achtervolgen, maar niet Yara.”

Het pijnlijke gevolg: Silvia Persico profiteerde en finishte vóór beide Nederlandse vrouwen, die elkaar op de laatste kilometers hadden uitgeput.

“Ik denk dat ik sterk genoeg was om stand te houden en wereldkampioen te worden,” besloot de 23-jarige Van Anrooij. “Ik wil niets verkeerds zeggen, maar dit was mijn kans — en die is me ontnomen.”

Tot slot klonk er een zucht van berusting:

“Ik denk niet dat we ooit zo’n sterke teamgeest hadden bij Oranje als op het WK en EK. Maar ja, iedereen wil de titel. Meer heb ik er niet over te zeggen.”