“Ik heb nog steeds niet de moed om de foto’s te bekijken” – UAE-renner krijgt psychologische hulp om levensbedreigende crash in Polen te boven te komen

Wielrennen wordt helaas vaak door tragedie getekend, en sommigen zullen zeggen dat het afgelopen augustus een wonder was dat het anders afliep. De Tour de Pologne staat bekend om recente drama’s en op die wegen kwam Filippo Baroncini vier maanden geleden op het randje van de dood. Nu traint de renner van UAE Team Emirates - XRG weer voluit met de ploeg, maar hij deelt de gevolgen die de val voor hem heeft gehad.

“Ik herinner me elk detail van de val nog. In een gevaarlijke afdaling lag er veel grind in een bocht. Ik verloor de controle over mijn fiets en helaas ging ik onderuit waar ik onderuit ging,” zei Baroncini in een interview met Sporza. “Ik lag 45 minuten in een stilstaande ambulance. Ongelofelijk, als je mijn toestand kent. Het was de ploegarts van INEOS die de ambulanciers vroeg op te schieten en me naar het ziekenhuis te brengen.”

De derde rit werd geneutraliseerd na een valpartij waarbij leider Paul Lapeira betrokken was en waarbij ook klassementsfavoriet Mathias Vacek moest opgeven. Baroncini knalde tegen een muur en raakte zeer ernstig gewond. Hij licht zijn blessures toe: “Ik had een gebroken kaak, een verbrijzelde neus en ik ontsnapte maar net aan blindheid. Omdat ik een zonnebril droeg, brak mijn neus. Maar diezelfde bril redde mijn ogen. Het scheelde maar een paar millimeter, of ik was blind geweest.”

Compatriot Jacopo Mosca zag de nasleep van de val en uitte die dag in een interview zijn ernstige bezorgdheid: “Helaas zag ik Baroncini — en ik wens hem echt het allerbeste, want het was een vreselijk tafereel om te aanschouwen. Ik weet dat hij in goede handen is, maar persoonlijk heeft het me echt geraakt. Ik zag hem roerloos liggen, in een slechte houding tegen een muur. Ik was alleen maar opgelucht dat ik hem zag ademen, want het had zo makkelijk een tragedie kunnen zijn.”

Destijds sprak ploegleider Mauro Gianetti ook zijn lof uit voor het werk na de crash. Baroncini onderging een operatie van 11 uur en werd 14 dagen in coma gehouden om te stabiliseren: “Zijn gezicht was verminkt, en je kunt je niet voorstellen wat kaakchirurg Gabriele Canzi en chirurg Davide Colistra hebben gedaan. Ze hebben iets ongelooflijks verricht in een operatie die meer dan elf uur duurde. De medische wetenschap heeft de laatste jaren enorme stappen gezet. Er gebeuren dingen die een paar jaar geleden ondenkbaar waren.”

Baroncini werd eind augustus wakker en een vlucht naar Italië tijdens zijn herstel hielp hem vooruit. “Mijn vader en broer reisden naar Polen om me dagenlang slapend in een ziekenhuisbed te zien. Achteraf hoorde ik hoe zwaar die periode voor hen was. Als ik mijn vader voor de coma had kunnen zeggen dat het goed met me was, had ik dat gedaan. Maar ik was niet in staat. Toen ik na twee weken wakker werd, besefte ik dat het nog steeds een wonder was dat ik leefde en nog kon zien.”

Baroncini sloot zich aan bij zijn UAE-ploeggenoten in de VAE voor een pre-season bijeenkomst en nu opnieuw in Benidorm voor het eerste officiële trainingskamp. Hij maakt stappen en is positief over een sterke terugkeer in het peloton. “Nu, twee maanden later, ben ik blij dat ik hier op kamp met mijn ploeggenoten kan trainen. Natuurlijk lijd ik meer dan de anderen, want mijn conditie is nog lang niet goed. Maar ik weet dat ik geduld moet hebben.”

Toch ligt de val niet achter hem en geeft hij toe dat hij getraumatiseerd is door zijn aanblik na de crash die zijn seizoen 2025 tekende. “Ik heb nog niet de moed om de foto’s van vlak na mijn val te bekijken. Mijn zwaar gehavende gezicht zien, die confrontatie kan ik niet aan. Ik praat sinds kort met een psycholoog om deze hele ervaring een plek te geven,” vertelt hij. “Want als ik die val in mijn hoofd houd, zal ik niet presteren.”

Toch blijft Baroncini strijdlustig en heeft hij duidelijke doelen om terug te keren naar de top, waar hij dit jaar dichtbij was. De voormalige wereldkampioen bij de beloften wil top zijn in de voorjaarsklassiekers en gelooft dat dit haalbaar is. “In mijn hoofd is het eind maart. Maar tegen die tijd moet ik mijn conditie nog serieus opbouwen. Mijn grote droom is Milano-Sanremo.”