"Hij heeft de sport kapotgemaakt" - Voormalige ploeggenoot Chris Froome gaat in op beschuldigingen

De Grand Tours van de jaren 2010 stonden in het teken van een haast klinische dominantie: Team Sky, met Chris Froome als speerpunt, zegevierde vier keer in de Tour de France, tweemaal in de Vuelta en eenmaal in de Giro. Het was een tijdperk van gecontroleerde overmacht, maar ook van publieke argwaan. De successen van Froome werden lang niet door iedereen met gejuich onthaald.

Een man die het van dichtbij meemaakte, was Luke Rowe. De Welshman vervulde jarenlang de rol van wegkapitein bij Team Sky, later INEOS Grenadiers, en blikt in een openhartig interview met The Guardian terug op die turbulente jaren. “Froomey’s successen kwamen in de nasleep van een verdacht tijdperk – de val van Lance Armstrong had de sport gekraakt,” herinnert Rowe zich. “En toen, niet veel later, stond Froome bovenaan. De volgende koning ná Armstrong? Die zou het ontgelden.”

Rowe is uitgesproken over de vijandigheid die het team ondervond: “We kregen haat, simpelweg omdat we de besten waren. Het publiek zoekt altijd een reden om te twijfelen aan dominantie. Maar nu INEOS niet meer de te kloppen ploeg is, lijkt die argwaan verdwenen.”

Wat hem nog meer opvalt: de ogenschijnlijke immuniteit van Tadej Pogacar voor datzelfde wantrouwen. “Waarom krijgt hij niet dezelfde kritiek als Froome?” vraagt Rowe zich af. “Ik denk dat dat komt omdat de sport er vandaag beter voor staat dan ooit. En dat is voor een groot deel te danken aan het biologisch paspoort. Dat systeem heeft de boel echt opgeschoond. Als je bloedwaarden constant gevolgd worden, wordt het bijna onmogelijk om vals te spelen zonder door de mand te vallen.”

Rowe wijst op de afname van dopingovertredingen als bewijs. “Wanneer was de laatste keer dat er een topper betrapt werd? Ik kan me niemand herinneren. Toen ik prof werd, werd er maandelijks iemand gepakt. Nu hoor je er amper nog wat over. Dat zegt iets over hoe ver we gekomen zijn.”

Toch werd Team Sky ook bekritiseerd om hun wedstrijdbenadering. Niet alleen het wantrouwen richting Froome speelde een rol, maar ook de manier waarop de ploeg koersen controleerde. “Ja, mensen vonden het saai,” erkent Rowe. “Maar wat wij deden was uniek. Geen enkel team heeft voor of na ons zo'n controle over een koers gehad. De organisatie, het vertrouwen in elkaar, de collectieve discipline – dat was bijzonder.”

Dat het spektakel er soms onder leed, beseft hij. “We hebben de koers in een houdgreep gehouden. Het hield de flair van sommige renners tegen, jongens durfden niet meer aan te vallen. Maar dat kwam omdat wij simpelweg het sterkste team hadden, met de beste kopman. We waren moeilijk te kloppen.”

En dan is er natuurlijk nog het schaduwrijke verleden van het wielrennen, met Lance Armstrong als het boegbeeld van een vervuild tijdperk. Rowe kijkt met gemengde gevoelens terug. “Hij heeft de sport kapotgemaakt, ja. Hij bedroog en brak harten – ook het mijne. Ik was fan van Jan Ullrich, maar ik bewonderde Lance. Wat hij deed was onvergeeflijk.”

Toch ziet Rowe ook een andere kant. “Misschien klink ik nu wat soft, maar hij heeft ook honderden miljoenen opgehaald voor het goede doel. Hij vocht tegen kanker, werd een symbool voor hoop. Iedereen kent wel iemand die geraakt is door die ziekte. Dus ja – het is niet zwart-wit.”