"Hij blies de boel vroeg op, en dat was een fout" - Johan Bruyneel kan de beslissing die Richard Carapaz de Giro d'Italia heeft gekost niet begrijpen

Nu de stofwolken van de Giro d’Italia 2025 zijn opgetrokken, blikken Johan Bruyneel, Spencer Martin en George Hincapie terug op een memorabele editie van de Italiaanse rittenkoers. Centraal in hun analyse staat de twintigste etappe, waarin Simon Yates, Richard Carapaz en Isaac del Toro verwikkeld raakten in een heroïsch gevecht om het roze. De conclusie van het trio analisten is helder: Yates was oppermachtig, Carapaz maakte een strategische fout, en Del Toro betaalde de prijs.

De sleutel tot de overwinning lag op de Colle delle Finestre, waar Simon Yates in het tweede deel van de klim ontketend reed en het roze van Del Toro overnam. Volgens Bruyneel lag de fout bij EF Education-EasyPost, dat met Carapaz te vroeg de aanval koos op deze loodzware klim van meer dan een uur.

"Je kunt er op meerdere manieren naar kijken", aldus Bruyneel. "Maar vergeet niet: Simon Yates is een absolute klasbak. In het tweede deel van de Finestre vloog hij werkelijk omhoog. Carapaz blies de boel vroeg op, en dat was een fout. Simon reageerde aanvankelijk niet, misschien uit voorzichtigheid of twijfel, maar hij groeide in de klim. Je zag het aan zijn houding, aan zijn trap: hij kreeg vertrouwen, en aan het einde vlamde hij letterlijk omhoog."

Die explosieve slotklim van Yates legde de fundamenten voor zijn eindzege. Isaac del Toro, die de klim opging met het roze om zijn schouders, moest de Brit laten gaan en kwam met een achterstand boven. In de afdaling en vallei weigerde Carapaz vervolgens samen te werken, waardoor het duo kostbare minuten verloor—minuten die niet meer goedgemaakt konden worden.

"Ze onderschatten Simon Yates volledig," stelde Bruyneel. "Omdat hij eerder tijd had verloren, dachten Carapaz en Del Toro niet dat hij nog een factor van betekenis zou zijn. Maar wat hij op die dag liet zien, was uitzonderlijk. Je moet simpelweg respect hebben voor zo’n prestatie."

Ook George Hincapie had geen goed woord over voor de gekozen tactiek van EF. "Het leek alsof ze de Finestre ingingen alsof het een klim van één kilometer was, zoals in een eendagsklassieker," zei hij. "Maar zo werkt het niet in een klim van zestien kilometer. Als je te hard opent, schiet je jezelf vol melkzuur, en dat breekt je op."

Volgens Hincapie was Yates juist meesterlijk in zijn opbouw. "Hij bleef rustig, las de klim perfect, en op het moment dat hij voelde dat de anderen terugzakten, ging hij vol in de aanval. Het was alsof hij bloed rook. Figuurlijk gesproken, natuurlijk."

De prestatie van Yates op de Finestre bleek niet alleen visueel indrukwekkend, maar ook cijfermatig historisch. Hij brak het klimrecord met maar liefst vier tot vijf minuten—ruim anderhalve minuut sneller dan het vorige toptijd van Pablo Torres.

"Drie weken koers, een perfect uitgetekende tactiek, en dan zo’n klim rijden," besloot Hincapie. "Voor mij was dit een van de meest spectaculaire etappes van de afgelopen jaren. Dit is waar wielrennen om draait."