“Het is terecht dat fans betalen” – Paolo Bettini steunt plannen om toeschouwers langs het parcours te laten betalen bij de grootste koersen

Paolo Bettini heeft zich uitgesproken voor het controversiële idee om fans te laten betalen voor toegang tot geselecteerde stroken langs het parcours bij grote koersen. Volgens hem moet het wielrennen zijn model moderniseren en de renners op de weg meer erkenning geven.

In gesprek met Bici.Sport stelde de tweevoudig wereldkampioen dat de sport niet langer kan doen alsof alle publieke plekken langs de weg gratis moeten blijven, zeker niet op iconische beklimmingen en andere drukbezochte zones.

Bettini benadrukte dat hij het idee jaren geleden al lanceerde, zelfs toen hij nog koerste. “Ik was een van de eersten – en als ik me niet vergis, heb ik het tegen Mauro Vegni gezegd – het is terecht dat fans betalen,” zei hij tegen Bici.Sport. “Niet omdat we supporters willen straffen, maar om hen iets extra’s te bieden.”

Zijn interventie volgt op uitspraken van Filippo Pozzato vorige maand, die betaalzones bij de Veneto Classic verdedigde en opriep tot een duurzamer financieringsmodel in het wielrennen. Bettini’s steun geeft extra gewicht aan een debat dat snel opschuift van prikkelende randopinie naar mainstream discussie.

Hoewel hij vindt dat wielrennen toegankelijk moet blijven, acht Bettini gerichte, beperkte ticketing realistisch en nuttig. “Een rit van 160 kilometer kun je natuurlijk niet volledig betaald maken,” zei hij. “Maar er zijn klimstroken, mythische beklimmingen, bijzondere passages, de finishstraat. Symbolisch betalen – desnoods vanaf €1 – is een stap vooruit omdat het de renners op de weg eer aandoet.”

Hij vergeleek wielrennen met andere sporten waarin familieleden vaak hoge entreeprijzen neertellen om hun kinderen te zien sporten. “Wielrennen is de enige sport die niets vraagt. En dat is prima – het grootste deel moet gratis blijven. Maar op bepaalde plekken moeten we een service aanbieden.”

Bettini benadrukte dat fans die niet willen betalen altijd alternatieven moeten hebben: “Wie niet wil betalen, heeft de hele weg waar hij naartoe kan,” zei hij. “Maar op bepaalde punten moet er iets extra’s worden voorzien.”

Meer dan alleen logistiek financieren, kunnen betaalzones volgens Bettini de sport helpen haar eigen waarde te erkennen. “Eindelijk hoorde ik vandaag iemand zeggen: we organiseren niet alleen wielerkoersen,” zei hij. “Wielrennen is iets dat verder gaat – een platform dat creëert en beweging genereert.”

Voor Bettini is ticketing geen bedreiging voor de ziel van de sport, maar een broodnodige evolutie. Het is volgens hem ook een manier om de renners zelf het juiste respect te betonen: “Het is terecht om dankjewel te zeggen en ‘bravi’ tegen de acteurs die midden op de weg staan.”

Zijn toon was glashelder: dit is geen oproep om wielrennen te veranderen in een afgesloten, exclusief spektakel. Het is een pleidooi om de economische realiteit te erkennen en de standaarden te verhogen op plekken waar de vraag het aanbod nu al overtreft.

Bettini’s standpunt ligt in het verlengde van dat van Pozzato, die onlangs tegen SpazioCiclismo zei dat toeschouwers moeten begrijpen dat ze “geen geld weggooien” wanneer ze betalen voor een geregisseerde ervaring langs het parcours.

In Frankrijk opperde Jerôme Pineau het idee om een deel van Alpe d’Huez te “privatiseren” voor de Tour de France van 2026. In Italië hebben betaalde klimzones bij de Veneto Classic intussen een model genormaliseerd dat ooit heiligschennis heette.

Nu een zo gerespecteerde stem als Bettini zich mengt in het gesprek, is de richting van de beweging duidelijk. Wat begon als provocatie, groeit snel uit tot beleidsdebat.

De oude identiteit van wielrennen als gratis te volgen sport staat niet direct op de tocht. Maar de vraag die Bettini scherp op tafel legt, is of delen van de wegflanken moeten evolueren, zodat fans een betere beleving krijgen en de sport zijn financiën stabiliseert. En zijn oordeel is glashelder: “Het is terecht dat fans betalen.”