"Het beste voor de ploeg" - Waarom Isaac del Toro zijn aanval op de slotklim stopte

Isaac del Toro blijft verbazen in zijn debuutjaar op het hoogste niveau. In de elfde etappe van de Giro d’Italia 2025 bewees de jonge Mexicaan opnieuw dat hij niet toevallig de drager is van de maglia rosa. Op de loodzware klim naar Alpe San Pellegrino toonde hij zich een van de sterkste klimmers in koers en zette hij niemand minder dan Primoz Roglic tweemaal onder druk.

Na afloop gaf del Toro tekst en uitleg over zijn aanval in de finale, waarbij hij het tempo opvoerde op het steilste stuk van de slotklim. Zijn versnelling was zo krachtig dat Juan Ayuso het wiel moest lossen, waardoor er een kloof ontstond tussen de leider en twee topfavorieten voor de eindzege. Toch besloot del Toro in te houden.

“Ik had het Rafa (Majka, red.) wel verteld, maar toen ik daadwerkelijk aanviel, besefte ik niet dat de ploeg niet direct achter mij zat,” vertelde del Toro. “Het was een instinctieve actie. Toen ik zag dat ik alleen met andere klassementsrenners voorop zat, besloot ik te wachten. Het was beter voor het team om samen te blijven.”

De 21-jarige renner van UAE Team Emirates blijft opvallend bescheiden, ondanks zijn leiderspositie. “Nee, ik denk nog niet aan het winnen van de Giro. We bekijken het dag voor dag,” klonk het nuchter. “Ik ben gewoon trots dat ik deel uitmaak van dit team. Het is ongelofelijk om in die bus te zitten, tussen zulke grote namen.”

Hoewel hij toegeeft langzaam te wennen aan het idee dat hij de roze trui draagt, wil del Toro zichzelf niet groter maken dan nodig. “Ik begin het beetje bij beetje te beseffen, maar ik kan het nog steeds nauwelijks geloven. Het is mooi om in deze positie te zijn, maar vertrouwen kan gevaarlijk zijn. Je moet nuchter blijven.”

Zijn mentaliteit is even opvallend als verfrissend in het peloton. Op een vraag van een Colombiaanse journalist over zijn prestaties, reageerde hij met een ontwapenende glimlach: “Je bent nooit zo slecht als de critici zeggen, maar ook nooit zo goed als de complimenten doen geloven. Daarom probeer ik gewoon een normaal mens te blijven.”

Met nog tien zware dagen voor de boeg blijft de Mexicaan het mantra herhalen dat hem tot nu toe zo ver heeft gebracht: “Dag voor dag. Niet meer, niet minder.”