Een herhaling in Zürich? Mogelijk... Reken maar op een solo-aankomst" - Tadej Pogacar blijft de te kloppen man in Kigali, voorspelt Jose De Cauwer

Terwijl de Wereldkampioenschappen 2025 hun hoogtepunt naderen met de mannen elite wegrit in Kigali aanstaande zondag, laat oud-bondscoach en Sporza-analist José De Cauwer er geen twijfel over bestaan: dit wordt een van de zwaarste edities in jaren.

“Je kunt een solo aankomst verwachten,” stelde hij na een persoonlijke verkenning van het parcours. “Dit is geen omloop waarop je achterover kan leunen en wachten. Het gaat de renners onherroepelijk uit elkaar drijven.”

Ondanks de hoogte, de genadeloze hellingen en het verraderlijke terrein, wijst alles opnieuw in de richting van één man: regerend wereldkampioen Tadej Pogacar.

Met meer dan 3.000 hoogtemeters en een aankomst op een licht oplopend vals plat, is het Kigali-parcours eerder een uitputtingsslag dan een klassieke wegrit. De Mont Kigali, die al op 100 kilometer van de meet wacht, ziet De Cauwer als een sleutelpassage. “Het is een echte driestappenklim,” legt hij uit. “Steile stukken die het veld zullen doen breken. Verwacht daar geen peloton meer. Als er vijftien renners samen boven komen, is dat veel.”

Pogacar bewees vorig jaar in Zürich dat hij niet bang is om van ver aan te vallen. Zijn alles-of-niets offensief van meer dan 100 kilometer leverde hem toen de regenboogtrui op. Toch ziet De Cauwer de Rwandese omstandigheden als een extra barrière: “Een herhaling van Zürich? Mogelijk. Maar op deze hoogte denk ik dat twee ronden solo de limiet is. 100 kilometer alleen rijden hier? Bijna onmogelijk.”

Voor België draait het uiteraard om Remco Evenepoel. Kan de wereldkampioen van 2022 Pogacar pareren als de Sloveen vuurwerk ontketent op de Mont Kigali?

Volgens De Cauwer wel, mits Remco in topvorm is: “Zelfs al zit hij op de klim een beetje op achterstand, dan is dat niet fataal. Niemand is sneller dan hij op het glooiende terrein erna. Geef Pogacar 15 seconden, Remco haalt hem terug.”

Dat schetst een prikkelend beeld: Pogacar als de aanvaller, Evenepoel als de onverzettelijke achtervolger. Maar De Cauwer denkt dat de beslissing misschien pas later valt: “De echte keuze kan in het finale circuit komen.”

Na Mont Kigali en de iconische, maar eerder symbolische Muur van Kigali, volgt een technisch slotrondje met korte, steile hellingen.

De Côte de Kimihurura is volgens De Cauwer dé scherprechter: een geplaveide klim van 1,3 km aan 6,3%. “Het heeft de breedte van de Bosberg en de zwaarte van de Oude Kwaremont,” zegt hij. “Dat slepende stuk bovenaan… precies daar heeft Pogacar al vaak het verschil gemaakt. Hier kan een aanval slagen.”

Daarna wacht nog de Côte de Kigali Golf (800 meter aan 8,1%) en een laatste oplopende kilometer naar de finish. Geen moment van rust. Geen ruimte voor fouten.

Als het op namen aankomt, schuift De Cauwer nog steeds Pogacar naar voren: “Tot een paar dagen geleden was hij dé favoriet. Sinds de tijdrit is het wat meer in evenwicht, maar hij blijft de man om te kloppen.”

Toch heeft de Belg ook een stille hoop: “Als ik dit zelf moest rijden,” bekent hij, “dan stond ik liever in de schoenen van Evenepoel.”

Wat er ook gebeurt, de conclusie van De Cauwer is glashelder: deze koers wordt een slijtageslag en de regenboogtrui zal alleen te winnen zijn via de aanval.