Er is momenteel weinig reden tot juichen bij Visma | Lease a Bike, de ploeg die in 2023 nog de wielerwereld domineerde. In 2024 is die glorie ver te zoeken. Met Jonas Vingegaard opnieuw in de lappenmand en Wout van Aert ver verwijderd van zijn beste vorm, stapelen de zorgen zich op binnen de Nederlandse formatie. Ook in de breedte straalt het team verre van vertrouwen uit – en dat valt op.
In de podcast Kop over Kop bespreken Jeroen Vanbelleghem, Bobbie Traksel en Jan Hermsen de opmerkelijke neergang van de ploeg. Vanbelleghem twijfelt openlijk aan de uitleg van Van Aert, die na Parijs-Roubaix verklaarde ‘slechte benen’ te hebben gehad. "In het Bos van Wallers zat hij goed gepositioneerd, maar ineens houdt hij op met trappen. Twee, drie keer. Dan vraag ik me af: als je benen stilhoudt, is dat echt omdat je geen goede benen hebt?"
Traksel vult aan dat hij op dat moment zelfs dacht aan een lekke band. "Daar hoopten we eigenlijk op," zegt hij met lichte ironie. Hermsen ziet het anders: "Het leek niet technisch, het zat in zijn hoofd. Alsof er mentaal een rem op zat."
Die mentale blokkade kan te herleiden zijn tot een incident enkele dagen eerder, tijdens de verkenning van Parijs-Roubaix. Toen kreeg Van Aert een lekke band op de kasseien van Wallers en verloor bijna de controle. Op exact dat punt in de wedstrijd zakte hij later terug, alsof het moment zich opnieuw afspeelde – ditmaal in wedstrijdverband, en met blijvende gevolgen.
Traksel ziet een patroon, niet enkel bij Van Aert. "Er zit angst in deze ploeg – en die straalt af op meerdere kopmannen. Van Aert draagt het, maar ook Dylan van Baarle. En zelfs bij Vingegaard is het zichtbaar."
De tol van valpartijen lijkt zich op te stapelen. In anderhalf jaar tijd ging het herhaaldelijk mis voor de toppers van Visma | Lease a Bike. Volgens Traksel was angst zelfs de reden dat Vingegaard eerder dit voorjaar afzag van deelname aan de Ronde van het Baskenland. "Als je een paar renners in je ploeg hebt met zulke mentale littekens, dan groeit dat als een collectieve schaduw over het hele team."
Wat ooit een symbool was van dominantie, discipline en onwrikbare focus, lijkt nu te wankelen onder de druk van verwachtingen en herhaalde tegenslag. En zolang de angst in de benen – of in de hoofden – van de renners blijft zitten, lijkt de weg terug naar de top langer dan ooit.