“De Dauphiné was waarschijnlijk net iets te verdacht”: voormalig ploeggenoot van Lazkano niet verrast door dopingzaak

Mathias Norsgaard heeft deze winter van ploeg gewisseld. Na zes jaar bij Movistar Team trekt hij naar Lidl - Trek, in de hoop zijn carrière verder te ontwikkelen. Voor de seizoensstart ging de Deen in op een van de heetste hangijzers van de afgelopen weken.

In een recent interview met Feltet sprak Norsgaard over zijn voormalige ploeggenoot Oier Lazkano, die voorlopig is geschorst door de UCI vanwege onregelmatigheden in zijn biologisch paspoort tussen 2022 en 2024.

“Ik ben blij dat wie vals speelt, wordt gepakt,” zei Norsgaard. “Maar ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat dit door de mazen is geglipt. Movistar heeft artsen in dienst, en dat zij niets hebben gezien, vind ik erg schokkend. Waar hebben we het systeem dan voor?”

Lazkano’s schorsing bestrijkt de succesvolste periode uit zijn loopbaan, inclusief zijn Spaanse nationale titel en een opvallend seizoen 2024. Na een indrukwekkende voorjaarscampagne werd de 26-jarige negende in het eindklassement van het Critérium du Dauphiné. Die meteoorachtige vooruitgang wekte blijkbaar twijfel bij andere renners.

“Ik zag hem in de zomer in Andorra, en niemand had hem sinds Roubaix nog gezien,” legde Norsgaard uit. “Hij zei dat alles goed was, en dan komt dit naar buiten. Eerst dacht ik dat het weer geruchten uit het peloton waren, want daar circuleren er genoeg tijdens een seizoen, maar helaas bleek het waar.”

Volgens sommigen was Lazkano’s niveau in de Dauphiné net té verdacht, waardoor de uitkomst niet volledig verrassend is. “Ik zal niet zeggen dat ik niet verrast ben, want ik hoop altijd het beste van mensen. Hij was ook superindrukwekkend, want we zitten in dezelfde gewichtsklasse, en hij kon gewoon hard rijden. Maar verdomme, soms als het naar stront ruikt, is het stront, helaas. In de klassiekers was het prima, maar de Dauphiné was waarschijnlijk net iets te stinkend.”

Norsgaard omschreef de Spanjaard ook als een ongewone persoonlijkheid in hun gezamenlijke tijd. “Hij was een heel mysterieuze kerel. Best intelligent, geïnteresseerd in politiek, altijd goed geïnformeerd. Maar ook vreemd. Hij zat uren na het diner met de kok in de keuken rode wijn te drinken. Hij was bijzonder. Ik zou hem zeker niet mijn vriend noemen.”