De 14 renners uit de Verenigde Staten die in 2026 in het WorldTour-peloton zullen rijden - komen er nog meer?

De Verenigde Staten zijn een enorm bevolkt en welvarend land, waar de toegang tot wielrennen eenvoudig is maar de kalender voor profwegwielrennen beperkt. Toch heeft de natie twee WorldTour-ploegen en momenteel 14 renners die tot en met 2026 onder contract staan in de hoogste divisie van de sport.

De Amerikaan zet nu pas de stap naar WorldTour-niveau, iets wat al lang in de pijplijn zat en geen verrassing is. De 23-jarige pure klimmer reed de afgelopen jaren sterk bij Israel - Premier Tech en voltooide dit jaar zijn ontwikkeling tot Grote Ronde-specialist met een vijfde plaats in de Vuelta a España.

Een resultaat dat niet mag worden onderschat. Het was een zware editie met veel bergetappes, een tijdrit waarin hij zich staande hield ondanks dat hij de lichtste klassementsrenner was, en tal van klimexhibities naast de toppers in koers. Bovendien moest hij omgaan met de enorme druk die kwam kijken bij het rijden voor de Israëlische ploeg, met talloze oproepen van toeschouwers, demonstranten en zelfs renners in het peloton om de ploeg uit de wedstrijd te halen. Ondanks een gegarandeerde WorldTour-plek door de promotie van zijn ploeg, verkaste hij naar Decathlon waar hij een van de kopmannen wordt, met een driejarig contract op zak.

Een vaste waarde bij UAE en een renner die perfect past in de ploegfilosofie. Hoewel hij een sterke ronderenner is, is de Amerikaan geen Grote Ronde-specialist, waardoor hij de vele kopmannen in de drie weken niet in de weg zit en fungeert als knecht die de afgelopen jaren meerdere leiders ondersteunde. Maar als hij de kans krijgt, wint hij vaak, en dit jaar zat vol met overwinningen.

Sinds 2019 bij de ploeg, beleefde hij wellicht het beste seizoen uit zijn carrière dankzij zijn resultaten in de recente maanden. Hoewel hij in eerdere jaren al ritten won in Giro en Vuelta, pakte hij vanaf augustus 2025 het eindklassement in de Tour de Pologne, Tour de Luxembourg en Cro Race, en won hij ook de GP de Montréal, zij aan zij met niemand minder dan Tadej Pogacar. Daarnaast reed hij naar zijn eerste top 10 in een Grote Ronde terwijl hij in dienst reed van Isaac del Toro en Juan Ayuso in de Giro d'Italia.

Reeds eerder WorldTour, maar de voormalige Team Picnic PostNL-renner is een van de tot dusver drie aanwinsten van UAE. Een interessante, want de 25-jarige had dit jaar geen uitschieters. In 2024 wel, met onder meer een vierde plaats in de Clásica San Sebastián en een vijfde in Milano-Torino. Een kwalitatieve puncher; zijn rol binnen de ploeg is nog onduidelijk, maar hij zou er eindelijk zijn eerste profzege kunnen pakken.

‘Captain America’ was de strijdlustigste renner van de Tour de France en reed ook lange dagen op kop voor de sprintambities van Jonathan Milan – wat uitmondde in groen. Maar Simmons’ seizoen was veel meer dan de Tour, waar hij bovendien bijna een rit won in Normandië. Hij veroverde net voor de Grande Boucle de Amerikaanse titel en pakte ritzeges in zowel de WorldTour-koersen Volta a Catalunya als de Tour de Suisse.

Daarnaast sloot Simmons het seizoen af in bloedvorm. Hij werd derde in de GP de Montréal, waar hij de dichtste belager was van Tadej Pogacar en Brandon McNulty; en een mythische ontsnapping leverde hem vervolgens een vierde plaats op in Il Lombardia, een monument voor klimmers waarin niemand hem bij de besten had verwacht.

Jorgenson maakte een sprong in niveau sinds zijn overgang van Movistar naar Visma en zette in 2204 een perfect seizoen neer. In 2025 toonde hij zijn constantheid en waarde voor de ploeg in vele opzichten; zijn huidige contract tot 2029 is geen verrassing en in ieders voordeel. De 26-jarige verlengde, na de val en opgave van Jonas Vingegaard, zijn titel in Parijs-Nice aan het begin van het seizoen en presteerde vervolgens sterk in de voorjaarsklassiekers en het Critérium du Dauphiné – daar in dienst van Vingegaard.

Jorgenson reed daarna zowel de Tour de France als de Vuelta a España in steun van de Deen, met wie hij zeer close is geworden en voor wie hij een cruciale helper is. Hij liet zijn eigen klassementsambities in de Tour varen na een slechte dag in de Pyreneeën, maar was bijna steeds present wanneer de ploeg Tadej Pogacar onder druk zette. In de Vuelta reed hij, ondanks een lang seizoen en volledige dienstbaarheid aan de ploegambities en de uiteindelijke zege van de Deen, naar de top 10.

Na een memorabel 2023 (waarin hij alle Grote Rondes reed, Primoz Roglic en Jonas Vingegaard hielp naar succes in respectievelijk Giro en Tour, en vervolgens zelf de Vuelta a España won met zijn twee ploeggenoten naast hem op het podium) was 2024 een jaar van complete teleurstelling voor de Amerikaan. Als renner die floreert zonder druk op de schouders past hij uitstekend bij de noden van Visma, dat sterke klimmers wil om Jonas Vingegaard in stelling te brengen.

In 2025 was Kuss terug, niet overdreven vaak, maar precies wanneer het nodig was. Hij begon bescheiden aan het seizoen, maar tegen het Critérium du Dauphiné had hij de vorm terug, en in de Tour de France vloog hij bergop op onder meer de Mont Ventoux en de Col de la Madeleine, waar hij nucleaire aanvallen van Vingegaard voorbereidde in diens laatste pogingen om Tadej Pogacar te kloppen. Succesvol was het uiteindelijk niet, maar dat doet niets af aan Kuss’ prestaties.

En in de Vuelta zagen we opnieuw de allerbeste Kuss, volledig in knechtenmodus, maar groeiend in vorm naarmate de ronde vorderde. Hij werd vierde op de Alto de l’Angliru en uiteindelijk tweede op Bola del Mundo, waarbij hij de zege alleen misliep omdat zijn eigen ploeggenoot en eindwinnaar Vingegaard betere benen had.

De 20-jarige blijft een investering van INEOS, en gaat zijn derde seizoen op WorldTour-niveau in – een opmerkelijke prestatie, zeker omdat hij pas een maand geleden 20 werd. August is echter niet louter een belofte; hij laat al flitsen van groot talent zien. Hij werd vijfde in de Tour of Austria, waar alleen een onklopbare Isaac del Toro hem op twee opeenvolgende dagen van zijn eerste profzege hield.

Sheffield behoeft geen introductie. Op zijn 23ste leek hij dit jaar geen stap te zetten, maar hij bleef zoals sinds 2022 bij INEOS elk seizoen hard koersen. Zonder twijfel was Paris-Nice het hoogtepunt: vierde in het eindklassement en een imposante zege op de Promenade des Anglais, na een aanval op de klassementsrenners tijdens de zware koninginnen- en slotetappe.

Sheffield was er in het voorjaar vaak bij, maar zonder andere uitschieters. In de zomer was hij eerder onzichtbaar en hij haalde niet zijn beste niveau in de Vuelta a España, waar de ploeg op hem had gehoopt. Wordt 2026 eindelijk het jaar waarin de allrounder de sprong maakt?

De 21-jarige tekende eind 2024 en is een van de andere troeven van INEOS. Vooralsnog ligt zijn talent vooral op het vlakke, waar zijn tijdrittalent hem de Amerikaanse titel in die discipline opleverde. Wat hij in de toekomst kan worden, is nog onduidelijk, maar dat INEOS een ruwe diamant heeft, staat buiten kijf.

De 25-jarige rijdt voor Cycling Academy, al is de toekomst van de voormalig Israëlische ploeg nog onzeker door het gebrek aan titelsponsors voor het komende seizoen, midden november. Een lastige situatie, maar Sheehan hoeft zich na een sterk jaar en duidelijk talent weinig zorgen te maken. De man uit Colorado werd vierde in de Arctic Race of Norway en derde in de Deutschland Tour, in beide koersen tegen sterke tegenstand. Hij is een klassiekerspecialist met een stevige sprint, zonder twijfel goed genoeg voor WorldTour-niveau, en zou dat in 2026 eindelijk moeten bereiken.

Powless staat al jaren met topresultaten in het profpeloton, maar 2025 wordt wellicht het opvallendste jaar van zijn loopbaan tot dusver door wat hij deed in Dwars door Vlaanderen. Team Visma | Lease a Bike reed op motivatie voor Wout van Aert, niet op collectief succes, en na met drie man in een vlakke finale uit vier te zitten, vielen ze Powless niet aan. Hij werkte met hen samen tot diep in de finale. In de eindsprint ging het mis voor Van Aert en klopte Powless de drie Visma-renners. Een zeldzaam schouwspel, en zijn naam staat nu in de geschiedenisboeken.

Maar Powless’ seizoen was meer dan die dag in Vlaanderen. Hij won ook de GP Gippingen en reed top-10 in klassiekers als de Clásica San Sebastián en de GP de Montréal. In de Tour de France kon hij dat niveau niet herhalen, maar in de eendagskoersen stelde de 29-jarige niet teleur.

De voormalige Amerikaans kampioen kende een kort seizoen, zonder competitie van half februari tot half juli door gezondheidsproblemen. Later in het jaar maakte hij nog wat goed met een deelname aan de Vuelta a España. Zijn 2025 was erg bescheiden en zonder uitschieters, al droeg hij een groot deel van het jaar de sterren-en-strepen-trui. In 2026 krijgt hij de kans op een comeback.

Colby Simmons, jongere broer van huidig nationaal kampioen Quinn, werd halverwege het seizoen door EF Education-EasyPost aangetrokken. Met ervaring in gravel, criteriums en op de weg is de 22-jarige zeer veelzijdig. Hij bevindt zich nog in een testfase om te ontdekken waar zijn specialiteit op de weg ligt.

Na twee seizoenen bij Soudal - Quick-Step wordt Luke Lamperti de vierde Amerikaan in de EF-ploeg van 2026. Gezien zijn sprintkwaliteiten ligt een leidersrol voor de hand, al kan hij ook uit de voeten in de klassiekers. In een team met meerdere landgenoten krijgt hij mogelijk extra motivatie en een beter klimaat.

Onwaarschijnlijk. Op ProTeam-niveau is er slechts één renner zonder contract voor het komende seizoen (Logan Phippen van Novo Nordisk), terwijl ook op continentaal niveau weinig namen opvallen die logisch doorstromen naar de WorldTour. Misschien dat er in het veldrijden, mountainbiken of gravel talenten rondrijden waarin teams willen investeren – zeker omdat vanaf 2027 punten in andere disciplines meetellen voor de UCI-ranking van wegploegen. Dat kan zeer waardevol zijn, vooral voor teams aan de onderkant van de WorldTour.