De negende etappe van de
Tour de France 2024, de langverwachte gravelrit, heeft alle verwachtingen meer dan overtroffen na de enorme hype en discussies vooraf.
Anthony Turgis van
TotalEnergies won op indrukwekkende wijze na een werkelijk adembenemende dag, voor
Tom Pidcock en
Derek Gee. Ondertussen waren de klassementsrenners verwikkeld in een hevige strijd en schakelden ze elkaar uit.
De etappe begon met een furieus tempo, waarbij de grindsecties al snel hun tol begonnen te eisen. Vijf renners, waaronder Derek Gee, Neilson Powless, Paul Lapeira, Romain Gregoire en Jarrad Drizners, slaagden erin om zich los te maken van het peloton. Ondanks hun constante inspanningen en hoge snelheid bleef hun voorsprong beperkt tot slechts 20 seconden, terwijl het peloton hen hardnekkig bleef achtervolgen.
Na 40 kilometer, met nog 160 kilometer te gaan, werd de aanvallende groep weer ingerekend door het peloton. Op weg naar de eerste gravelsector ontstond een nieuwe ontsnapping. Derek Gee en Neilson Powless waren opnieuw betrokken, vergezeld door sterke renners zoals Oier Lazkano, Alexey Lutsenko en de voormalige wereldkampioen gravel, Gianni Vermeersch.
Toen de tweede gravelstrook naderde, had de kopgroep zich uitgebreid tot veertien renners, waaronder Tom Pidcock en Ben Healy. Op dit punt brak de race open. Terwijl de leiders ongehinderd door de sector raceten, kwamen degenen in het midden van het peloton tot stilstand door de chaos die ontstond.
Sommigen moesten zelfs te voet verder in een wanhopige poging om bij te blijven. Een van de meest prominente slachtoffers van deze chaos was Primoz Roglic, de kopman van Red Bull - BORA - hansgrohe, die compleet verrast werd door de opstopping.
Roglic zat even achter zijn rivalen
Door de onvoorziene situatie waarin zijn teamgenoten hem in de steek lieten, moest Primoz Roglic in zijn eentje proberen om zijn rivalen weer bij te halen. Ondanks dat het hem lukte om terug te keren naar de groep met de klassementsrenners, bevond Roglic zich nu geïsoleerd, een verre van ideale situatie voor de Sloveense hoop. Na een relatief rustige periode tussen de gravelstroken, barstte het geweld opnieuw los in sector 3 toen Jonas Vingegaard lek reed. Gelukkig kon hij snel van
fiets wisselen met Jan Tratnik en zich weer naar voren werken.
Met nog net iets minder dan 90 kilometer te gaan, zette Tadej Pogacar zelf de aanval in, met Remco Evenepoel en Matteo Jorgenson in zijn kielzog. Hoewel deze aanval uiteindelijk niet meer dan een test bleek, aangezien de groep snel weer samenkwam, was het een duidelijke waarschuwing voor de andere klassementsrenners. Ondertussen had de kopgroep, nu gereduceerd tot tien renners, nog steeds een voorsprong van ongeveer een minuut met 80 kilometer te gaan.
De volgende die in actie kwam, was Remco Evenepoel, met iets minder dan 80 kilometer te gaan. De kopman van Soudal - Quick-Step reed aanvankelijk solo weg, maar al snel reageerden Pogacar en Jonas Vingegaard met een tegenaanval. Met de kopgroep slechts 30 seconden verderop, leek er een spannende kans te ontstaan voor de renners om flink wat tijd te winnen op hun rivalen. Helaas besloot Vingegaard om niet mee te werken, en hoewel hun aanwezigheid de kopgroep in tweeën splitste, werd het trio snel weer ingelopen door het peloton. Door de voortdurende aanvallen reed Vingegaard nog steeds op de fiets van Tratnik en had hij geen gelegenheid om terug te schakelen naar zijn eigen fiets, omdat hij de ploegauto niet kon bereiken.
Vingegaard weigerde samen te werken met Evenepoel en Pogacar, wat een einde maakte aan de aanval van het trio.
De kopgroep was opnieuw opgesplitst, met renners zoals Tom Pidcock, Ben Healy, Derek Gee, Alexey Lutsenko en Jasper Stuyven die de leiding namen. De koers was op dit punt volledig versplinterd, met kleine groepjes verspreid over het parcours terwijl het tempo genadeloos hoog bleef. In de volgende gravelstrook raakte Remco Evenepoel echter in de problemen door een mechanisch defect, waardoor hij een zware inspanning moest leveren om weer aan te sluiten bij de groep klassementsrenners. Aan de voorkant werden de koplopers inmiddels vergezeld door het Movistar Team-duo Javier Romo en Alex Aranburu.
Met iets meer dan 50 kilometer te gaan, vond er een
angstaanjagend incident plaats met Aleksandr Vlasov van Red Bull - BORA - hansgrohe. In de strijd om positie werd Vlasov naar de rand van de weg gedwongen, waarna hij hard ten val kwam en in een greppel belandde. Ondanks dat hij nauwelijks rechtop kon staan, zichtbaar beduusd was, en mogelijk tekenen van een hersenschudding vertoonde, werd hij door de ploegmecanicien zonder controle terug op zijn fiets gezet en weer de koers in geduwd.
Toen er nog iets meer dan 40 kilometer te gaan waren, grepen de aanvallers hun kans vanuit het overgebleven peloton. Michael Matthews zette de eerste aanval in, maar werd al snel gecounterd door Biniam Girmay en Mathieu van der Poel, die zich naar zijn achterwiel vochten. Ondanks hun krachtige pogingen, hadden ze nog steeds een achterstand van meer dan een minuut op de leidende groep en moesten ze hard werken om deze te dichten.
Met nog minder dan 22 kilometer te gaan, plaatste Tadej Pogacar opnieuw een aanval. Deze keer kon Evenepoel niet volgen. Christophe Laporte en Matteo Jorgenson, rijdend voor Team Visma | Lease a Bike, reageerden snel, terwijl Jonas Vingegaard niet meteen kon aanhaken. Dankzij het terugvallen van Jorgenson om zijn kopman te helpen, slaagden hij en Vingegaard erin om weer bij Pogačar aan te sluiten. Maar ook deze keer leidde de aanval niet tot een langdurige samenwerking, waardoor alles na een paar kilometer weer samenviel.
Nog een Pogacar-aanval werd afgeslagen toen Vingegaard op zijn stuur zat
In de laatste 15 kilometer hield de kopgroep van acht renners nog steeds een voorsprong van 40 seconden op de jagende groep met Mathieu van der Poel en Biniam Girmay, terwijl de groep met klassementsrenners op 1 minuut en 4 seconden achterstand volgde. Met de ritzege in het vooruitzicht begonnen de aanvallen binnen de kopgroep zich snel op te stapelen. Tijdens de laatste gravelstrook wist Jasper Stuyven een kleine voorsprong te pakken en nam hij de leiding. Toen de groep met klassementsrenners de laatste gravelstrook bereikte, bevonden Remco Evenepoel en Tadej Pogacar zich onmiddellijk aan de kop, waarbij het tempo nog verder werd opgeschroefd.
Met nog 5 kilometer te gaan, had Stuyven nog steeds een voorsprong van 7 seconden op de achtervolgende groep. De renner van Lidl-Trek begon al te dromen van een glorieuze ritzege. Terwijl de achtervolgers naar elkaar keken en twijfelden, behield Stuyven zijn minieme voorsprong tot aan de laatste 2 kilometer. Maar op een hartverscheurende manier, in de laatste kilometer, trok Alexey Lutsenko de groep naar voren, waarna Ben Healy meteen in de aanval ging. In de eindsprint nam Derek Gee het initiatief, maar het was Anthony Turgis die uiteindelijk als eerste over de streep kwam, gevolgd door Tom Pidcock.