ANALYSE | Tadej Pogacar, Eddy Merckx of Stephen Roche: Wie had het meest indrukwekkende seizoen?

De gebeurtenissen op zondag 29 september 2024 in Zürich behoren tot de meest memorabele momenten in de wieler- en sportgeschiedenis. Tadej Pogacar versterkte zijn status als een van de grootste renners aller tijden met een optreden dat generaties zal bijblijven. De Sloveen viel aan met nog 100 kilometer te gaan en soleerde naar een magistrale overwinning tijdens het WK Wielrennen. Voor het eerst in zijn carrière mocht hij de iconische regenboogtrui aantrekken. Zijn gedurfde aanval bracht herinneringen naar boven aan de gloriedagen van het wielrennen en markeerde een seizoen waarin Pogacar zijn dominantie op ongeëvenaarde wijze tentoonstelde.

Deze prestatie was slechts een hoogtepunt in Pogacars sensationele seizoen. In mei veroverde hij zijn eerste roze trui in de Giro d'Italia. Daarnaast won hij twee Monumenten en schreef hij zijn derde Tour de France op zijn naam. Zijn prestaties in 2024 hebben de discussie aangewakkerd over de vraag of dit misschien wel het meest indrukwekkende seizoen in het moderne wielrennen is. Op vrijdagavond werd zijn uitzonderlijke jaar extra bekroond met de Eddy Merckx Trofee en de Velo d'Or, waarmee zijn plek aan de top van de wielerwereld nogmaals werd bevestigd.

Toch roept dit de vraag op: hoe verhoudt Pogacars seizoen zich tot de legendarische jaren van Eddy Merckx en Stephen Roche, die de ongrijpbare Triple Crown wisten te behalen? En waarom zijn wij als wielerfans zo gefascineerd door vergelijkingen tussen renners uit verschillende tijdperken? Bron: CyclingUpToDate.

Lees ook

"Het zal voor Mathieu een heel grote uitdaging zijn, maar niet onmogelijk" - Koos Moerenhout ziet mogelijkheden voor Van der Poel in Rwanda

Pogacar schrijft geschiedenis

Het seizoen 2024 van Tadej Pogacar was het meesterwerk dat velen al sinds 2021 van hem verwachtten, voordat Jonas Vingegaard zijn opmars maakte en zich ontpopte als zijn grootste rivaal. Naast zijn indrukwekkende overwinning op het WK in september, schreef Pogacar twee weken later geschiedenis door de Ronde van Lombardije voor de vierde opeenvolgende keer te winnen. Zijn derde overwinning in de Tour de France was net zo spectaculair, met maar liefst zes ritzeges - precies hetzelfde aantal als hij eerder in de Giro behaalde.

De overwinningen in twee Monumenten, Luik-Bastenaken-Luik en Lombardije, onderstreepten Pogacars ongenaakbare vorm in 2024. Deze prestaties, samen met zijn andere successen, bezorgden hem de prestigieuze Eddy Merckx Trofee en de Velo d'Or. Het feit dat hij deze prijzen won kwam dan ook niet als een verrassing.

Tot nu toe hebben slechts twee wielerlegendes, Eddy Merckx in 1974 en Stephen Roche in 1987, de exclusieve Triple Crown weten te behalen: een Grote Ronde, het WK Wielrennen en een Monument in hetzelfde jaar. Pogacar voegt zich nu met recht bij deze elitegroep. Sommigen beweren zelfs dat zijn seizoen van 2024 de prestaties van Roche overstijgt en mogelijk de beste jaren van Merckx evenaart.

Tadej Pogacar was bijna perfect in heel 2024

Eddy Merckx

De naam Eddy Merckx is onlosmakelijk verbonden met discussies over de grootste wielrenners aller tijden. Bekend als 'De Kannibaal', domineerde de Belgische legende de sport op een ongeëvenaarde manier. Zijn indrukwekkende erelijst omvat 11 Grote Rondes, 19 Monumenten, drie wereldtitels en maar liefst 525 totale overwinningen.

Merckx toonde bewondering voor Tadej Pogacars heroïsche overwinning op het wereldkampioenschap. "Zijn prestatie was uitzonderlijk, echt uniek", verklaarde Merckx in een interview met Relevo. "Zoiets zie je zelden in de wielersport."

Toch temperde Merckx snel de vergelijkingen met zijn eigen carrière. "Ik denk niet dat Pogacar superieur is aan Eddy Merckx", stelde hij onomwonden. "Hij heeft nog maar drie Tours gewonnen. Er is nog een lange weg te gaan voordat hij beter is dan ik."

Merckx’ nuchterheid benadrukt de uitdaging voor Pogacar om statistisch gezien in de buurt van de Belgische grootheid te komen. Met 26 jaar heeft Pogacar al een indrukwekkende erelijst opgebouwd: drie Tour de France-zeges, één Giro d'Italia-titel, zeven Monumenten en 92 totale zeges. Hoewel fenomenaal voor zijn leeftijd, verbleken deze cijfers nog naast de buitengewone prestaties van Merckx.

Toch heeft Pogacar kansen om zijn nalatenschap verder uit te breiden. Een van de grootste doelen voor 2025 is de overwinning in Milano-Sanremo, een van de twee Monumenten die nog op zijn lijst ontbreken. Daarnaast lonkt de Vuelta a Espana, de enige Grote Ronde die hij nog niet heeft gewonnen. Deze wedstrijden zouden cruciaal kunnen zijn in Pogacars streven om een stap dichter bij Merckx’ legendarische status te komen.

Lees ook

Crosskalender Wout van Aert lijkt zorgvuldig geselecteerd volgens Bart Wellens: "Hij heeft ze heel bewust gekozen"

Het ongelofelijke jaar van Stephen Roche

De Triple Crown van Roche in 1987 wordt beschouwd als een van de grootste prestaties in een enkel seizoen in de wielersport. Dat jaar won de Ier de Giro d'Italia, de Tour de France en het WK op de weg, naast de Tour de Romandie. In tegenstelling tot Eddy Merckx, die meer dan een decennium lang de wielersport domineerde, was zijn hoogtepunt van korte duur. Een chronische knieblessure, opgelopen na een val in 1986 in het Verenigd Koninkrijk, beperkte zijn carrière.

In een interview met L'Équipe uitte Roche zijn bewondering voor Tadej Pogacars seizoen van 2024. "Hij had alles in huis om deze treble te winnen, dus het verraste ons zonder ons echt te verbazen", verklaarde hij. Hij benadrukte dat het talent van de Sloveen, gecombineerd met de buitengewone steun van UAE Team Emirates, de perfecte basis vormden voor deze historische prestatie.

Toch deelde Roche de terughoudendheid van Merckx om Pogacar nu al de beste aller tijden te noemen. "De beste van zijn tijd, absoluut. Maar we moeten respect hebben voor wat Merckx, Indurain en anderen hebben bereikt", benadrukte hij. "Hij is zonder twijfel de beste van dit moment en zal ongetwijfeld tot de groten der aarde behoren. Maar het definitieve oordeel vellen we pas aan het einde van zijn carrière, en dat is nog ver weg."

Op papier overtreft Pogacars seizoen van 2024 dat van Roche in 1987 qua aantal en impact van overwinningen. Hoewel de prestaties van de Ier al indrukwekkend waren, tillen de overwinning van Pogacar de lat voor het moderne wielrennen naar een nieuw niveau.

Met het vizier op 2025 heeft Pogacar ambitieuze doelen. Bovenaan zijn verlanglijst staan een overwinning in Milano-Sanremo en het voltooien van zijn collectie aan Grote Rondes met de Vuelta a Espana. Het zal echter een uitdaging zijn om het buitengewone niveau van 2024 te evenaren, laat staan te overtreffen.

De concurrentie wordt steeds sterker. Jonas Vingegaard, Remco Evenepoel en Primoz Roglic, drie van zijn grootste rivalen, kenden allemaal moeilijke momenten in 2024. Toch wordt verwacht dat zij in topvorm terugkeren in 2025.

Zoals Stephen Roche treffend opmerkte: "Er komen nog een paar geweldige duels in de Tour de France aan, en ik denk dat het niveau dichter bij elkaar zal liggen." En voor wielerfans belooft dat alleen maar meer spektakel.

Waarom vergelijken we over verschillende tijdperken?

Het indrukwekkende seizoen 2024 van Tadej Pogacar heeft een klassiek wielerdebat opnieuw aangewakkerd: hoe vergelijken hedendaagse toppers zich met de legendes van vroeger? Hoewel fans graag vergelijkingen maken tussen tijdperken, is dat een complexe kwestie. Waarom blijven we zo gefascineerd door deze vergelijkingen?

Een belangrijke reden is de blijvende aantrekkingskracht van ware grootheden in de sport. Van Eddy Merckx in de jaren 70, via Stephen Roche in de jaren 80, tot Pogacar vandaag: elke generatie kent prestaties die zich in het collectieve geheugen van wielerfans nestelen. Het vergelijken van deze prestaties biedt een manier om verleden en heden te verbinden, een narratief te weven dat generaties overstijgt en iconen van vroeger relevant houdt.

Toch, zoals zowel Roche als Merckx benadrukken, is de context van ieder tijdperk cruciaal. Technologische vooruitgang, verbeterde trainingsmethoden en nieuwe tactieken maken directe vergelijkingen haast onmogelijk. Merckx domineerde in een tijdperk met minder gespecialiseerde renners, terwijl Pogacar uitblinkt in misschien wel het meest competitieve peloton ooit.

Wat wel vaststaat, is dat Pogacar de meest getalenteerde renner van zijn generatie is. Met 26 jaar heeft hij al prestaties geleverd waar de meeste renners alleen maar van kunnen dromen. Zijn seizoen 2024 behoort onmiskenbaar tot de beste aller tijden.

Nu hij zich opmaakt voor 2025, is de vraag niet of Pogacar verder geschiedenis kan schrijven, maar of zijn rivalen in staat zijn hem uit te dagen. Het is een strijd die de sport alleen maar spannender maakt, en misschien hoeven we straks geen mythes meer te verzinnen om zijn hegemonie te doorbreken.

Lees ook

"Ik werd wakker in een ambulance" - Florian Vermeersch redt Thomas Dekker na een trainingsincident