ANALYSE | Na 322 dagen: Pogacar, Vingegaard & Evenepoel staan weer oog in oog in het Critérium du Dauphiné

Op 21 juli 2024 schreef Tadej Pogacar wielergeschiedenis. Met een weergaloze tijdritzege in Nice verzekerde hij zich van zijn derde eindzege in de Tour de France en voltooide hij iets wat sinds Marco Pantani in 1998 niemand meer had gepresteerd: de mythische Giro-Tour dubbel. Maar, zoals we inmiddels weten, stopte de Sloveense superkampioen daar niet.

Sinds die historische dag is het wielerlandschap fundamenteel verschoven. Pogacar breidde zijn erelijst nog verder uit. Jonas Vingegaard verdween grotendeels uit het zicht, terwijl Remco Evenepoel na tegenslag en blessureleed weer opkrabbelde met flitsen van pure klasse.

En nu is het moment daar. De drie titanen van het moderne wielrennen staan opnieuw samen aan de start, dit weekend, in het Critérium du Dauphiné 2025. Een reünie waarop het peloton én de fans al 322 dagen hebben gewacht — sinds die slotrit van de Tour de France 2024 in Nice.

De laatste keer dat Pogacar, Vingegaard en Evenepoel samen reden, was de Sloveen onstuitbaar. Zes ritzeges en de gele trui. Vingegaard moest zich tevreden stellen met één ritzege. Evenepoel won knap een tijdrit. Maar sindsdien is er veel veranderd.

Sinds zijn derde Tourwinst heeft Tadej Pogacar alleen maar meer indruk gemaakt. In Zürich kroonde hij zich tot wereldkampioen wegwielrennen — en daarmee voltooide hij als derde renner ooit de Triple Crown van het wielrennen: winst in de Giro, de Tour én het WK in één seizoen. Alleen Eddy Merckx (1974) en Stephen Roche (1987) gingen hem voor.

Alsof dat nog niet genoeg was, zegevierde hij later dat jaar ook nog in de Ronde van Lombardije en begon hij ook uitstekend aan 2025. Hij won de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik met ogenschijnlijk gemak en heeft inmiddels vijf zeges uit acht wedstrijden op zijn naam, waaronder de UAE Tour.

Pogacar rijdt momenteel op een niveau dat zijn weerga niet kent. Hij start in de Dauphiné als torenhoge favoriet, niet alleen voor de eindzege, maar ook als de man die komende juli op jacht gaat naar een vierde Tourtitel. De vraag is niet óf hij wint, maar wie hem eventueel kan stoppen.

Jonas Vingegaard, ooit de man die Pogacar in het hart van de Alpen wist te breken, is nu een groot vraagteken. Na zijn tweede plaats in de Tour 2024 verdween hij uit beeld. Hij won nog de Ronde van Polen, maar daarna volgde een lange stilte. Een val in Parijs-Nice in maart van dit jaar, met hersenschudding als gevolg, zette zijn voorbereiding op scherp.

Met slechts vier koersdagen sinds juli vorig jaar is de vorm van Vingegaard wellicht het meest onzeker in deze Dauphiné. Zijn topvorm, als die er is, is goed genoeg om iedereen te verslaan. Maar is hij er klaar voor? Fysiek én mentaal?

Toch: onderschat hem niet. Hij blijft de enige renner die Pogacar meerdere keren in het hooggebergte heeft kunnen overklassen.

Remco Evenepoel kende in 2024 een jaar met hoogtepunten én dieptepunten. Hij maakte indruk in zijn Tourdebuut met een ritzege en podiumplaats, maar schitterde vooral op de Olympische Spelen van Parijs. Daar werd hij de eerste renner ooit die zowel het goud in de tijdrit als in de wegwedstrijd won — een unicum in de geschiedenis van het wielrennen.

Na een zware val in december, waarbij een aanrijding met een busje leidde tot een operatie en maandenlang herstel, keerde hij pas half april terug in competitie. Sindsdien bewees hij echter weer helemaal terug te zijn. Hij won de Brabantse Pijl, werd knap derde in de Amstel Gold Race en legde Pogacar het vuur aan de schenen. In de Ronde van Romandië pakte hij nog een ritzege — het sein dat zijn vorm richting de zomer alleen maar verbetert.

Evenepoel is de onvoorspelbare factor in deze confrontatie. Als zijn opbouw zich voortzet, is hij misschien wel Pogacars gevaarlijkste tegenstander. Niet alleen in de Dauphiné, maar straks ook in de Tour.

De Dauphiné van 2025 is geen gewone voorbereidingskoers. Het is een eerste krachtmeting tussen de drie grootste renners van hun generatie. Pogacar, in absolute topvorm. Evenepoel, met honger en groeiende macht. Vingegaard, het vraagteken dat zomaar een uitroepteken kan worden.

Zijn de dagen van Pogacar versus Vingegaard definitief voorbij? Of kunnen we ons opmaken voor een nieuwe epische trilogie met Evenepoel in de hoofdrol? Het antwoord begint zich dit weekend af te tekenen, als in de Franse Alpen opnieuw geschiedenis wordt geschreven.