"Als je eigen zoon vraagt waarom je niet wint, raakt dat je" - Edward Theuns barst in tranen uit na eerste overwinning in vier jaar in Bredene Koksijde Classic

De finale van de Bredene Koksijde Classic 2025 werd een ware thriller, met een zenuwslopend gevecht tussen de kopgroep en het jagende peloton dat duurde tot de laatste pedaalslagen. Uiteindelijk hield de kopgroep stand, en het was Edward Theuns (Lidl-Trek) die de overwinning opeiste door de sprinters van het peloton nipt af te houden. Voor de 33-jarige Belg betekende het zijn tiende profzege, maar bovenal een emotioneel weerzien met de hoogste trede van het podium.

Hoewel deze overwinning een mijlpaal in zijn carrière is, was het voor Theuns vooral een persoonlijke triomf. Het was immers bijna vier jaar geleden, in de Tour de Hongrie 2021, dat hij voor het laatst zijn armen in de lucht kon steken. “Het is ongelooflijk. Ik heb niet meer gewonnen sinds mijn zoon is geboren en hij vraagt me vaak: ‘Papa, heb je gewonnen? en dat doet pijn”, vertelde een geëmotioneerde Theuns na afloop. “Ik ben blij met mijn rol als lead-out voor Milan, want hij is een van de beste sprinters ter wereld. Dat geeft me voldoening. Maar als je eigen zoon vraagt waarom je niet wint, raakt dat je.”

Lees ook

Edward Theuns redt het nét uit de kopgroep en wint zinderende Bredene Koksijde Classic

Met een brede glimlach blikte hij terug op zijn speciale zege. “Vorige week zei ik hem dat mijn moment ooit zou komen, en vandaag had ik geweldige benen. Na zo’n lange tijd zonder overwinning voelt dit geweldig. Ik moet echt iedereen bedanken die me gesteund heeft: mijn team, mijn vriendin en vooral mijn zoon. Zij zijn mijn alles. Het leven met een wielrenner is niet altijd makkelijk, maar momenten als deze maken het de moeite waard.”

Het was lang onzeker of de kopgroep zou standhouden, zelfs tot diep in de laatste kilometer. “Tijdens de lokale rondes begon ik me zorgen te maken, want we reden alsof we een voorsprong van twee minuten hadden,” analyseerde Theuns. “Maar het gat was klein en ik verwachtte nog aanvallen van Florian Vermeersch of Alec Segaert. Gelukkig had ik Jakob Söderqvist nog bij me. Toen het peloton naderde, zei ik hem dat hij alles moest geven. Ik moet hem echt bedanken voor zijn werk in de slotfase.”

In de sprint liet Theuns geen twijfel bestaan. “De finish was verraderlijk met die laatste bocht. Ik wilde niet te lang wachten en ingesloten raken,” besloot hij. “Mijn benen gaven me vertrouwen, en ik ben dolblij dat ik het kon afmaken.”

Een verdiende overwinning voor Theuns, die na jaren van dienstbaarheid weer mocht proeven van persoonlijk succes. Ongetwijfeld zal hij met een stralende glimlach zijn zoon tegemoet treden.

Lees ook

Fem van Empel neemt pauze van het wielrennen: "Mijn fietsplezier is weg"