"Alleen als Tadej Pogacar uitvalt" - Thomas De Gendt prijst Remco Evenepoel maar gelooft niet dat hij de Tour de France zal winnen

e Belg maakte in 2024 een veelbelovend debuut in La Grande Boucle: een ritzege, de witte trui en een podiumplaats achter enkel Jonas Vingegaard en Tadej Pogačar. Nu, aan de vooravond van de editie van 2025, draagt Evenepoel het gewicht van een natie én de hoop van een ploeg die gelooft eindelijk een ronderenner in huis te hebben die de gevestigde orde kan doen wankelen.

De uitdaging waar Evenepoel voor staat, wordt helder verwoord door een van België’s meest doorgewinterde profs. In een gesprek met Cycling News spreekt Thomas De Gendt zich openhartig uit over de realiteit van Remco’s opdracht.

"Om eerlijk te zijn: als Tadej Pogacar in topvorm aan de start staat, en ik wens dit niemand toe, maar de enige manier waarop Remco écht kans maakt op winst, is als Pogacar uitvalt," stelt De Gendt. "Anders wordt het ontzettend lastig – voor Remco of wie dan ook – om zelfs maar in de buurt te komen."

Het klinkt hard, maar het is gestoeld op de realiteit van Pogacars dominantie. De Sloveen komt naar de Tour als heerser van het voorjaar én na een klinkende overwinning in het Critérium du Dauphiné. Evenepoel daarentegen is nog onderweg naar zijn topvorm.

"Wat interessant is," vervolgt De Gendt, "is dat in Remco’s hoofd zelfs Pogacar niet buiten bereik ligt. Want als je op voorhand gelooft dat hij onklopbaar is, dan ben je bij voorbaat al verslagen. Dat geldt ook voor Vingegaard. Geen van beiden denkt aan plek twee. Alleen aan winnen."

"Remco heeft – en ik bedoel dit niet negatief – een groot ego," legt De Gendt uit. "Hij wil zich bewijzen. Kijk naar de Vuelta van 2023, toen hij op de Tourmalet een complete off-day had. Zelfs ik reed hem voorbij op de klim. Hij zag er compleet leeggereden uit. Maar amper 24 uur later won hij weer met overmacht. Dat zegt alles."

Volgens De Gendt zit het in zijn natuur: falen leidt niet tot terugtrekken, maar tot revanche. Evenepoel wil niet zomaar winnen, hij wil de allerbeste zijn. Altijd.

"Het gaat hem er niet om om het publiek iets te bewijzen. Het is bijna alsof hij zichzelf en zijn ploeg wil tonen dat hij thuishoort bij de top, dat hij het waard is om voor te rijden, dat hij hun vertrouwen waard is."

Evenepoels optreden in de Dauphiné bood een gemengd beeld. Hij won op indrukwekkende wijze de tijdrit – met bijna 45 seconden voorsprong op Pogacar over slechts 13 kilometer – maar zakte in de bergetappes weg naar plaats vier in het eindklassement.

Toch ziet De Gendt daar perspectief in voor de openingsweek van de Tour, waarin een gelijkaardige tijdrit op het programma staat. "Ik ken Remco goed genoeg om te weten dat hij gelooft dat hij Pogačar daar opnieuw kan kloppen. En als hij de tijdrit wint en beperkt verlies lijdt in de bergen, zal hij denken dat het eindklassement binnen bereik ligt."

Maar de bergen blijven het onverbiddelijke strijdtoneel. Vergeleken met de beste klimmers van het peloton oogt Evenepoel nog steeds kwetsbaar, zeker op lange, slopende dagen op hoogte. "Remco is realistisch genoeg om dat te beseffen," erkent De Gendt. "Maar die ingesteldheid – blijven geloven, blijven vechten – typeert de mentaliteit van een kampioen."

Terwijl Pogacar al maanden op niveau rijdt, is Evenepoels seizoen bewust opgebouwd met een piek richting juli, na een zware winter met blessureleed. De Gendt vermoedt dat de Dauphiné een noodzakelijk schakelmoment was.

"Die week zal mentaal zeker wat energie gekost hebben," zegt hij. "Maar het zou me niet verbazen als hij in de Tour plots een stap zet en misschien zelfs Vingegaard voorbijgaat in het klassement."

"Remco is nog in opbouw, en misschien had hij die Dauphiné nodig om dat extra niveau te halen. Hetzelfde geldt trouwens voor Vingegaard. De zwaarste Tour-etappes liggen nog voor ons, en onderweg kan er van alles gebeuren."