2025 was geen seizoen dat Matej Mohorič snel zal herbeleven. Maar met een bronzen medaille op het wereldkampioenschap gravel in Nederlands Limburg wist de Sloveen in zijn laatste koers van het jaar toch nog een positief slotakkoord te vinden.
"Als iemand me dit vooraf had aangeboden, had ik me meteen ingeschreven," zei Mohorič na afloop tegen Bici.pro. Hoewel de voormalig wereldkampioen in deze relatief jonge discipline ongetwijfeld op meer had gehoopt, betekende het podiumplek een welkom lichtpunt in een verder teleurstellend jaar.
Het parcours in en rond Limburg lag hem nochtans niet perfect. "Het was nog minder selectief dan vorig jaar," analyseert hij. "Minder technische stroken, minder momenten waar je het verschil met de benen kon maken. Daardoor draaide het meer om strategie en ploegentactiek dan om pure kracht."
Beslissend moment gemist
De Sloveen moest diep gaan om zich bij de juiste groep te voegen, nadat een gevaarlijke kopgroep met vooral Belgen en ploeggenoten na een uur koers ontsnapte.
"Ik reed het gat zelf dicht, maar daarna plaatste een viertal, met onder anderen Florian Vermeersch, een versnelling," aldus Mohorič. "Dat was het sleutelmoment. Maar in zo’n koers is het lastig om alles te controleren." Hoewel hij in de finale nog probeerde weg te komen met Tom Pidcock en later met de Zwitser Felix Stehli, slaagde hij er niet in om aansluiting te vinden met de leidende groep.
"Pidcock gaf gas en ik ging mee, maar je kunt niet iedereen blijven afdekken. Toen ik alleen kwam te zitten, vond ik wel mijn ritme – mijn benen waren nog best goed, ondanks een zwaar seizoen en lastige laatste weken."
Matej Mohoric geniet van het racen op zijn gravelmotor
Samen met de jonge Stehli probeerde Mohorič de kloof alsnog te dichten, maar dat bleek een onmogelijke opdracht. "Felix had de kracht niet, al heeft hij echt alles gegeven. Hij had kunnen liften in het wiel, maar hij nam over, en dat waardeer ik. Misschien, als Pidcock daar had gezeten, hadden we nog iets kunnen forceren. Maar het was simpelweg niet makkelijk." Op de vraag of de juiste winnaar boven kwam drijven, is Mohorič duidelijk:
"Florian was ontzettend sterk. Voor mij was hij de topfavoriet en hij heeft die rol perfect waargemaakt. Hij is een echte gravelrenner. In Rwanda, op het WK voor wegwielrennen, zag je al hoeveel werk hij toen deed voor Remco Evenepoel – indrukwekkend."