"Zo'n wedstrijd hebben we al jaren niet gezien" - Is veldrijden beter zonder Van der Poel, Van Aert & Pidcock? Expert beweert dat Europees Kampioenschap het bewijst

Hoewel het veldrijden de voorbije jaren vaak draait om de “grote drie” – Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tom Pidcock – vindt oud-renner en analist Thijs Zonneveld dat het Europees kampioenschap veldrijden 2025 in Middelkerke heeft bewezen dat de sport ook zonder zijn supersterren springlevend is.

De fans kregen zondag een van de meest onvoorspelbare titelraces in jaren voorgeschoteld. Toon Aerts kroonde zich na een zinderende strijd tot Europees kampioen, zijn tweede titel, na een koers waarin tot diep in de finale nog acht renners kans maakten op goud.

Voor Zonneveld was dat precies wat het veldrijden nodig had: een open koers, zonder dominante figuren. “Het was geweldig dat het tot het einde zo close bleef,” zei hij in In De Waaier. “In de laatste ronde konden nog zeven, acht renners winnen. Dat hebben we lang niet meer gezien op een kampioenschap. En tussen die acht zaten niet eens de twee topfavorieten vooraf: Michael Vanthourenhout en Joris Nieuwenhuis.”

De wedstrijd zelf was een tactisch steekspel tussen landen en ploeggenoten. Pim Ronhaar, Joris Nieuwenhuis en Thibau Nys deelden in de openingsfase klappen uit met Aerts, Vanthourenhout en Joran Wyseure. Het zware, losse zand en de wind langs de kust maakten elke ronde grilliger, maar niemand slaagde erin een beslissend gat te slaan.

Bij het ingaan van de slotronde bestond de kopgroep nog uit Aerts, Nys, Ronhaar, Wyseure, Ben Mason en Emiel Verstrynge. In een finale waarin elk foutje fataal was, hield Aerts het hoofd koel in de technische zandstroken en won hij nipt voor Nys.

“Positie was alles in deze koers,” analyseerde Zonneveld. “Je kon het je niet permitteren om te ver naar achteren te zitten. Ronhaar deed het perfect tot in de laatste bochten – één klein foutje, en het was voorbij. Hij reed in zijn eentje tegen vier, vijf Belgen. Dat was indrukwekkend.”

Volgens Zonneveld is het juist de afwezigheid van de topdrie die het EK zijn charme gaf. “Als Van der Poel meedoet, rijdt hij twee niveaus boven iedereen,” zei hij. “En met Van Aert of Pidcock is het vaak hetzelfde verhaal. Dit weekend liet zien dat je zonder hen weer echte spanning krijgt.”

De nipte zege van Aerts op Nys, met Ronhaar en Wyseure constant in het wiel, leverde een kampioenschap op dat tot de laatste meters open bleef. “Het was fantastisch om naar te kijken,” besloot Zonneveld. “Dit is precies het soort koers dat we gemist hebben – eentje waarin je tot de laatste rechte lijn niet weet wie er wint.”