Urska Zigart begint vandaag haar wereldkampioenschapscampagne in Rwanda, en komt zowel in de tijdrit als in de wegwedstrijd uit voor Slovenië. Al te vaak wordt ze geïntroduceerd als de partner van Tadej Pogacar, maar ze heeft gestaag gewerkt aan haar eigen carrière en is vastberaden om dat deze week te onderstrepen. Vóór de tijdrit heeft Zigart gesproken over een ander onderwerp dat dit seizoen het vrouwenfietsen heeft gedomineerd, namelijk de discussie rondom de Tour de France Femmes overwinning van
Pauline Ferrand-Prévot en de controverse over haar gewichtsverlies. Zigart ging de discussie niet uit de weg, maar haalde haar eigen ervaringen aan en benadrukte waar de discussie werkelijk over zou moeten gaan.
"Ik beschouw mezelf als gelukkig omdat ik deze ervaring heb gehad voordat ik in het professionele wielrennen stapte, dus nu weet ik de valkuilen en wat ik wel en niet wil," vertelde ze aan Siol. "Ik beschouw dat als een kleine zegen."
Zigart legde uit dat de omgeving waarin ze is opgegroeid een sleutelrol speelde in haar eigen kijk op dingen. "Ik denk dat ik altijd geluk heb gehad in dat opzicht, met de teams en de omgeving waarin ik ben geweest. Bij GreenEdge lag de nadruk altijd op het eten van voldoende voedsel. Ik heb nooit gevoeld dat iemand ons onder druk zette om dunner te zijn dan we al waren."
De discussie over Ferrand-Prévots figuur heeft de hele zomer voortgeduurd. De Franse renster, al meervoudig wereldkampioene in verschillende disciplines, verraste fans met haar vorm bij de Tour, een paar maanden na haar triomf in Parijs-Roubaix. Observatoren merkten op dat ze significant gewicht had verloren, en het onderwerp werd snel een onderwerp van gesprek, niet alleen in de pers, maar ook binnen het peloton. Zigart gelooft dat de focus vaak het grotere plaatje mist. "Het is belangrijk te realiseren dat geen enkele professionele sport gezond is - helaas is dat nu eenmaal zo."
Pauline Ferrand-Prevot In Parijs Roubaix 2025
Ze voegde een duidelijke herinnering toe over de grenzen van het lichaam: "Het lichaam kan simpelweg niet normaal functioneren als je te weinig eet. Niet zelfs in het dagelijks leven, laat staan in sporten waar de eisen zo extreem zijn als bij het fietsen."
Zigart is niet de enige die haar bezorgdheid uitte. Demi Vollering, die als tweede eindigde achter Ferrand-Prévot bij de Tour, reflecteerde vorige maand over de druk die vrouwelijke rensters ondervinden. "Ik snap het—dit is sport. Mensen zijn enthousiast en hebben meningen. Maar laat ik duidelijk zijn: Ik neem, en zal elke beslissing in mijn carrière blijven nemen, door mijn gezondheid op de eerste plaats te zetten. Altijd. De waarheid is: Ik ben niet gebouwd om de lichtste renster in het peloton te zijn. En ik wil mijn lichaam niet dwingen om iets te worden wat het niet is."
Vollering sprak ook over de verantwoordelijkheid die rensters dragen als rolmodellen. “Jonge meisjes kijken naar ons. Ze merken op wat we zeggen—en wat we niet zeggen. Wat we laten zien. Wat wordt gevierd als ‘de manier’ om te slagen. Soms plant wat ze zien ongemerkt een zaadje. Ze praten er misschien niet over. Of realiseren zich zelfs niet dat het iets schadelijks wordt. Daarom hebben wij—als topsporters, teams en een sport—een verantwoordelijkheid. We moeten veilige omgevingen creëren waar atleten vragen kunnen stellen, openlijk kunnen praten en de juiste begeleiding kunnen krijgen—vooral jonge en ontwikkelende renners. Omdat het risico echt is. Omdat gezondheid niet altijd zichtbaar is. Omdat verstoord denken stilletjes kan groeien en lange tijd verborgen kan blijven."
Ferrand-Prévot zelf heeft ook verzet getoond tegen de controle vorige maand. “Jongens, ik ben 33 jaar oud. Ik weet wat ik doe," zei ze. "En voor degenen die me al volgen, ik heb altijd de gewoonte gehad om vrij intuïtief te posten wat ik eet. Maar ik geef toe dat ik sinds deze 'controverse' twee keer nadenk voordat ik het doe, en dat is niet juist."
Zigart verwelkomt het feit dat het onderwerp openlijker wordt besproken, ook al vond ze de manier waarop de discussie soms werd gevoerd niet leuk. "Ik denk dat er veel meer over wordt gepraat, vooral na de Tour van dit jaar. Persoonlijk hield ik niet van de discussie erover, omdat de meisjes tegen elkaar begonnen te keren, en ik denk niet dat dat de juiste manier is om ermee om te gaan."
In plaats daarvan zegt ze dat de motivatie achter de keuzes van een atleet beter begrepen moet worden. "De kernvraag, naar mijn mening, is waarom iemand besluit gewicht te verliezen," legde Zigart uit. "Pauline besloot het te doen omdat ze zich voorbereidde op een specifiek doel: de Tour de France. Ze is 33 jaar oud, is haar hele leven al fietser en wist precies waarom ze het deed. Voor haar was het geen obsessie met voeding of uiterlijk, maar een bewuste keuze in verband met haar werk."
Zigart benadrukte dat Ferrand-Prévots beslissing niet als model mag worden behandeld voor jongere wielrensters. "Het is natuurlijk niet juist om alle vrouwelijke fietsers aan te moedigen dit te doen, maar het is wel waar dat meisjes nu hebben gerealiseerd dat dit nodig kan zijn om de Tour te winnen."
Ze gelooft dat balans en geduld voorop moeten staan in een rennerscarrière. "Het is belangrijk om hen uit te leggen dat de eerste seizoenen voornamelijk gaan over ontwikkeling, vooral als ze steun hebben en een vaste plaats in het team. Eerst moeten ze zich ontwikkelen en gezond zijn, en dan pas kunnen ze denken aan optimalisatie in alle gebieden."