In een openhartig interview met RIDE Magazine blikt
Mauro Gianetti, baas van
UAE Team Emirates - XRG, terug op de eerste stappen in de carrière van
Tadej Pogacar. Gianetti, die de Sloveense superster vanaf het prille begin van dichtbij volgde, deelt zijn inzichten over het moment waarop ze het zeldzame talent van Pogacar herkenden — en wat hem zo onderscheidde van zijn concurrenten.
“Onze ploegmanager,
Joxean Matxin, hield Tadej al een tijd in de gaten,” vertelt Gianetti. “Hij zag iets in hem lang voordat de rest van de wielerwereld hem echt opmerkte.” Die aandacht nam toe in 2018, toen Pogacar de Tour de l’Avenir op indrukwekkende wijze op zijn naam schreef — een koers die vaak wordt gezien als een springplank naar de top van het wielrennen.
“Hij won die wedstrijd dat jaar op absolute dominantie, en dat deed hij zonder de steun van een sterk team”, herinnert Gianetti zich. “Kort daarna ontmoette ik hem voor het eerst in ons hoofdkantoor in Milaan, waar we zijn eerste profcontract tekenden.”
Zelfs op 19-jarige leeftijd maakte Pogacar al een blijvende indruk. “Vanaf het begin was het duidelijk dat hij iets speciaals had”, zegt Gianetti. “Hij had een open en leergierige geest en een enorme honger om snel te groeien. Voor iemand zo jong was hij ontzettend zelfverzekerd en wist hij precies wat hij wilde bereiken.”
In datzelfde jaar voerde UAE Team Emirates - XRG gesprekken met verschillende veelbelovende jonge talenten, zoals Brandon McNulty, Mikkel Bjerg, João Almeida en Marc Hirschi. Toch stak één naam er voor Gianetti ver bovenuit. “Tadej was veruit de meest volwassen van allemaal,” aldus Gianetti. “Hij viel op in alle opzichten.”
Wat het team vooral opviel, was Pogacars rustige en bedachtzame persoonlijkheid. “Hij was niet iemand die veel praatte,” legt Gianetti uit. “Hij luisterde aandachtig, nam alles in zich op en kon meteen de dynamiek van elke situatie inschatten. Hij stelde de juiste vragen en je voelde dat hij anders in elkaar zat. Er zat een bijzondere energie in hem — een rustig vertrouwen dat je meteen deed denken: ‘Deze jongen wordt kampioen’. En toch was hij totaal niet arrogant.”
“Op dat moment droeg hij nog zo’n vier kilo meer dan zijn huidige wedstrijdgewicht”, voegt Gianetti toe, “maar zelfs toen was hij al beter dan de beste klimmers in zijn leeftijdscategorie.”
Wanneer hem gevraagd wordt of Pogacar hem aan andere sportgrootheden doet denken, twijfelt Gianetti niet. “Hij deed me denken aan de eerste keer dat ik Roger Federer ontmoette, tijdens de Olympische Spelen in Sydney,” zegt hij. “We maakten allebei deel uit van het Zwitserse olympische team. Federer was toen net 18 en stond 34e op de wereldranglijst, maar als je met hem sprak, voelde je dat er iets bijzonders was. Precies hetzelfde gevoel had ik bij Tadej.”