Profielen. De
Tour Down Under is de eerste grote wegwedstrijd van het wegseizoen en opent de World Tour-races. Van 16 tot 21 januari begint het seizoen met wedstrijden in Australië.
De eerste wedstrijd van het seizoen als het gaat om etappekoersen op het hoogste niveau kent alleen korte etappes. De renners komen voor de hitte, UCI-punten en achtenswaardige overwinningen. De route verandert niet veel ten opzichte van de traditionele opzet met de Willunga Hill en Mount Lofty om het algemeen klassement te bepalen. Verder zijn er twee etappes die allemaal moeten eindigen in sprints - wat genoeg kansen biedt voor de snelle mannen.
Etappe 1: Tanunda - Tanunda, 144 kilometer
De wedstrijd begint in Tanunda met een dag van 144 kilometer. Deze bestaat uit drie ronden op een groot circuit met een lichte beklimming naar Mengler's Hill, maar als de renners terugkomen in de stad organiseren ze een massasprint.
Met ronden van 45 kilometer is de eerste etappe niet gemakkelijk, maar ook niet zwaar. De meeste renners hebben hun eerste wedstrijddag in maanden en zullen niet veel risico's willen nemen of zichzelf te veel willen testen. Zoals meestal het geval is, zou dit een rustige dag moeten worden op de Australische wegen. Menglers Hill is niet al te moeilijk, een lichte stijging naar 5% met een top op 13,5 kilometer van de streep. Er volgt echter een gevecht om een goede positie, want er volgt een steile afdaling, maar de laatste kilometers zijn vlak.
Vlak en niet al te technisch. Er komt een 90-graden bocht rond de kilometerpaal van 1 kilometer, maar dat, samen met een flauwe bocht direct daarna, is het wel zo'n beetje. Het rechte stuk is nog lang, dus sommigen zullen het niet al te snel nemen. Het rechte stuk heeft een lichte helling, maar een massasprint is moeilijk te vermijden.
Etappe 2: Norwood - Lobethal, 141,6 kilometer
Etappe 2 naar Lobethal is een relatief open dag. Kort op de fiets en met een andere omloop, maar de laatste drie ronden bevatten enkele heuveltoppen waar aanvallen kunnen komen. Hier zal de koers open zijn, er kan om het klassement worden gereden, maar een sprint is ook mogelijk. Het is een dag met een klim van 10 kilometer vanaf het begin, hoewel niet veel mensen het risico zullen nemen op dit punt in de race. Maar het is een interessant en explosief begin van een dag van 141 kilometer.
Dan hebben we een circuit van drie ronden rond Lobethal, niet veel anders dan de vorige dag. Drie kleine beklimmingen om op te merken. 1 km aan 5,7% met nog 20 kilometer te gaan, 1,6 km aan 7,5% met nog 8,5 kilometer te gaan en 600 meter aan 5,6% met nog 4,5 kilometer te gaan. Daarna een kleine afdaling en een lichte sleep naar de streep.
Al met al een zeer open finale. Het zou goed kunnen eindigen in een gereduceerde massasprint, maar de kleine klimmetjes bieden genoeg mogelijkheden voor puncheurs, rouleurs en klassiekerspecialisten om aan te vallen. In een wedstrijd die vaak beslist wordt door slechts een paar seconden, kan het een belangrijke dag zijn en vooral omdat het de eerste echte klimtest is en renners niet weten wie de beste benen heeft.
Etappe 3: Tea Tree Gully - Campbelltown, 145,3 kilometer
Etappe 3 begint bergop, maar het zou een relatief gemakkelijke dag moeten zijn om te controleren. De wedstrijd rijdt Campbelltown binnen, maar zal niet de Corkscrew klim aanpakken. In plaats daarvan is het een vlakke dag waar een massasprint moeilijk te voorkomen zal zijn. Echter, met zo'n lastige start en voornamelijk een afdaling in de finale, zou een ontsnapping zeker kunnen profiteren.
Nogmaals, het is een dag die meteen begint met een klim. De eerste 35 kilometer van de 145 kilometer lange dag zijn zeer explosief en bevatten verschillende beklimmingen. Als er genoeg renners zijn die bereid zijn om risico's te nemen, kan dit leiden tot een zeer interessante dag. De dag is vrij glooiend en de laatste 25 kilometer gaan bergafwaarts. De snelheden zullen erg hoog zijn en het is moeilijk om veel voorsprong te nemen in dergelijk terrein.
Een massasprint blijft echter het meest waarschijnlijke scenario. Campbelltown, aan de rand van het centrum van Adelaide, heeft een finale met een technische aanpak, maar een vlakke finish.
Etappe 4: Murray Bridge - Port Elliot, 136,2 kilometer
Etappe 4 naar Port Elliot zal ook kort zijn en net zo geschikt voor de sprinters. Er zullen weinig obstakels zijn op weg naar de finish. Een dag die kan worden blootgesteld aan de wind, omdat hij vrij dicht bij de kust plaatsvindt en deze keer niet het glooiende terrein van de vorige dagen heeft.
In plaats daarvan is de eerste helft vlak. We hebben Gemmel Hill die met 48 kilometer te gaan de top bereikt, maar het vormt niet echt een uitdaging, en het laatste derde deel van de dag is profieltechnisch niet echt een probleem. In de laatste paar honderd meter is er een snelle nadering van Port Eliott, een scherpe laatste bocht met slechts een paar honderd meter te gaan betekent een race tot dat punt en dan een all-out sprint in de dag die het beste past bij de snelle mannen.
Etappe 5: Christies Beach - Willunga Hill, 129,3 kilometer
In etappe 5 keert de Willunga Hill terug. Het is de traditionele finale van de Tour Down Under en een etappe die beslissend kan zijn. Dit is de comeback van de beroemdste klim van de race (en de regio). Het is een erg korte dag en het zou de hele dag erg rustig moeten zijn, met uitzondering van het einde. Net als Milano-Sanremo is het een langzame opbouw naar een explosieve finale.
De renners zullen twee keer 3 kilometer klimmen aan 7,5%, waarvan de eerste de top bereikt met nog 22,5 kilometer te gaan. Hier is er echter zelden actie, alleen positionering richting de basis, maar dan wordt de race rustiger. Het is een niet-technische en consistente klim, dus de renners zullen waarschijnlijk in een rustige zone blijven. In de aanloop naar de slotklim wordt het gevecht serieus.
Dan is het een inspanning van ongeveer 10 minuten - inclusief de aanloop naar de beklimming. Hoge snelheid en grote kettingbladen, het is een klim waar de aanvallen zeer krachtig moeten zijn om het verschil te maken, omdat er op hoge snelheid wordt gereden. Toch zijn die paar seconden en bonificaties aan de finish vaak cruciaal voor de beslissing van de okertrui.
Etappe 6: Unley - Mount Lofty, 128,2 kilometer
De race eindigt uiteindelijk in Mount Lofty. Na het succes in 2023 besloten de organisatoren de formule te herhalen. Op het menu staat een interessante finale, met een explosief begin van de etappe en vervolgens een circuit van drie ronden dat telkens bovenop de beklimming eindigt. Het is er een met lichte hellingen, maar de finish op een heuveltop biedt mogelijkheden voor aanvallen en voor het wisselen van de okertrui aan het einde van de wedstrijd.
Twee beklimmingen van 3 kilometer bieden ruimte voor aanvallen vroeg op de dag. Een glooiende dag in de heuvels, het is niet al te moeilijk om een grote ontsnapping voor te stellen die zich probeert te vestigen en het algemeen klassement bedreigt. Er wordt een circuit van drie ronden rond Mount Lofty gereden. In totaal is het ongeveer 14 kilometer vals plat klimmen met een paar kleine afdalingen. Maar zoals we vorig jaar hebben kunnen zien, is alles in voorbereiding op de laatste 1,6 kilometer.
De stijgingspercentages zijn hier gemiddeld 6,5%, maar aan de voet ervan gaan de stijgingspercentages omhoog. Het is een explosieve finale voor zowel puncheurs als klimmers. Geen klim om grote verschillen te maken, maar elke seconde telt in zo'n wedstrijd.