Tim Merlier behaalde woensdag in Dordrecht zijn 16e overwinning van het seizoen, maar de Belgische sprinter van Soudal – Quick-Step vierde zijn zege met gemengde gevoelens. In plaats van juichkreten klonken er vooral bezorgde woorden na een nerveuze en chaotische openingsrit van de Ronde van Nederland.
"Om eerlijk te zijn was het een bijzonder gevaarlijke etappe, met veel obstakels op de route," verklaarde Merlier na de finish. "Er heerste ontzettend veel nervositeit in het peloton. Ik ben niet alleen blij met de overwinning, maar vooral opgelucht dat ik er ongeschonden ben doorgekomen."
Nerveuze wegen, weinig marge
De etappe werd gekleurd door een vroege vlucht van vier: drie Nederlanders op eigen bodem en de Spanjaard Javier Serrano (Team Polti–VisitMalta). Hun voorsprong werd echter nooit echt groot; na amper 30 kilometer bedroeg het verschil slechts 40 seconden. Het peloton werd strak gecontroleerd, onder meer door Fabio Jakobsen — wiens werk op kop hem uitsloot van een rol in de eindsprint.
Nadat de vluchters werden ingerekend op 22 kilometer van de meet, flakkerden er nog enkele korte aanvallen, maar de Red Bull-tussensprint op 14 kilometer markeerde het laatste moment van initiatief. Daarna was het peloton in handen van de sprintersploegen.
Wat volgde was een hectische aanloop naar de finish — smalle wegen, veel rotondes, wind en vermoeide benen maakten het een kwestie van positionering en durf.
Olav Kooij opende vroeg, aangemoedigd door het Nederlandse publiek, maar Merlier, die toegaf niet in topvorm te verkeren, hield het hoofd koel en timede zijn sprint perfect.
"Ik zat voortdurend op de limiet," gaf hij toe. "Ik denk dat ik momenteel wat uit vorm ben. De sprint van vandaag vergde echt alles van me — ik was helemaal leeg. Maar winst is winst. Ik heb vandaag meer gewonnen met timing dan met de benen."
Mijlpaal voor Quick-Step, maar parcourskeuze ter discussie
Met de overwinning bracht Merlier het seizoensaantal van Soudal – Quick-Step op 50, een statistiek die hij zelf niet naliet te onderstrepen. Maar ook in de slotinterviews bleef hij terugkomen op de veiligheid:
"Het was echt een rit vol risico's. Veel smalle stukken, onoverzichtelijke passages, obstakels op de weg — het werd nooit echt rustig. De spanning zat constant hoog. Ik ben blij dat ik gewonnen heb, maar dit soort parcoursen zorgen voor onnodig gevaar."
Het is zeldzaam dat een etappewinnaar zich zo openlijk uitspreekt over het parcours, maar Merliers uitspraken sluiten aan bij een groeiend sentiment binnen het profpeloton. Steeds vaker klinkt de oproep voor veiliger, beter doordacht wedstrijdontwerp — vooral in finales waarin snelheid en stress elkaar kruisen.
In een sport waar duizendsten van een seconde het verschil maken, is onvoorspelbaarheid op de weg een risico dat niemand wil nemen. Zeker niet in de openingsetappe van een ronde die net begonnen is.