De Ronde van Nederland kende zaterdag een Nederlandse winnaar: Tim de Jong (VolkerWessels Continental) greep in de vierde etappe zijn eerste profzege na een uitgekiende finale op de VAM-berg. De 25-jarige uit Middelburg rekende in een sprint van een kleine groep af met
Christophe Laporte en Lukas Kubis en zorgde zo voor een van de verrassingen van het seizoen.
“Zij moesten rijden, niet ik”
“Eerlijk gezegd dacht ik: nog twee etappes, dan ben ik vrij,” lachte De Jong na afloop tegenover In de Leiderstrui. “Toen de favorieten me kwamen halen, wist ik dat ik niks meer hoefde te doen. Zij zijn de grote namen, zij moeten het werk doen. Ik kon gewoon volgen.”
Kubis viel aan op de kasseien, maar De Jong bleef koel. “Ik kon volgen, voelde dat mijn benen nog goed waren en dacht: nu vol gas naar de finish. Gelukkig kon niemand me meer voorbij.”
De Jong sloeg zijn handen voor zijn gezicht toen hij over de streep kwam — ongeloof en opluchting tegelijk. “Ik dacht dat ik misschien top drie kon rijden, maar winnen? Dat is iets heel anders,” zei hij.
Eerste profzege – en nog thuis ook
De overwinning voelde extra bijzonder omdat ze op Nederlandse bodem kwam. “Het is heel speciaal, vooral omdat het in Nederland is. Een profkoers winnen is sowieso geweldig, maar als je dat doet terwijl je familie erbij is, wordt het nog mooier.”
Na vier etappes staat De Jong zevende in het klassement, op 1 minuut en 30 seconden van leider Laporte. Zijn zege onderstreept het sterke seizoen van VolkerWessels, dat zich nadrukkelijk laat zien tussen de grote ploegen.
Transfer in aantocht – maar De Jong houdt de kaken op elkaar
Volgens geruchten stapt De Jong in 2026 over naar
Team Picnic PostNL, waarmee hij dichter bij huis op ProTeam-niveau zou gaan rijden. Bevestigen wilde hij dat nog niet. “Ik hoop het,” zei hij met een glimlach. “Maar ik zeg er verder niets over.”
Fietsenmaker in Middelburg
Ondanks zijn sportieve groei blijft De Jong nuchter. Buiten het peloton werkt hij nog altijd een paar dagen per week bij VeloSport Middelburg. “Ik krijg daar alle steun en ze vinden het prachtig dat ik dit mag doen. Ik leer er veel en het houdt me met beide benen op de grond.”
Zijn overwinning vierde hij op z’n eigen, bescheiden manier. “Toen ze me inhaalden, ben ik gewoon gestopt met rijden. Ik was hier alleen voor die etappe. Als ik eerder was gaan rijden, had mijn ploegleider me dat vast verteld,” lachte hij. “Vanavond drinken we misschien een biertje — of een glas rode wijn, dat mag ook.”