“Je kunt geen fouten maken zonder daar uiteindelijk voor te betalen” - Mattias Skjelmose pijnlijk geweigerd podium in Kigali door Ben Healy

Mattias Skjelmose kwam zondag in Kigali pijnlijk dicht bij zijn eerste medaille in de Wereldkampioenschap wegwielrennen, hij eindigde vierde, net achter Ben Healy, en 2 minuten 53 seconden achter de dominante Tadej Pogacar. De Deense renner zat het grootste deel van de race in de actie, maar de combinatie van meedogenloze klimmen, slopende geplaveide stukken en tactische beslissingen in de laatste ronden lieten hem uiteindelijk buiten het podium.

“Je kunt niet veel fouten maken zonder er uiteindelijk voor te betalen," gaf Skjelmose toe na de race in gesprek met TV2 Sport. “Het is echt frustrerend – Ik was leeg, en Ben was vandaag gewoon beter.”

Skjelmose had aanvallen verwacht van zijn mede-achtervolgers Evenepoel en Healy, maar zijn benen weigerden te reageren toen het er het meest toe deed. “Ik was op. Ik wist dat Remco Evenepoel zou rijden, en ik hoopte dat dat zo laat mogelijk zou zijn. Gelukkig was Ben niet volledig gecommitteerd aan het tempo, dus ik kon gewoon met hem meerijden. Ik geloofde oprecht dat ik het tot het einde kon volhouden, maar mijn benen wilden gewoon niet reageren,” legde hij uit.

De beslissende acties waren gekomen over Mont Kigali en de daaropvolgende geplaveide klimmen, waar Pogacar zijn lange solo lanceerde om de controle over de race te nemen. Skjelmose wist bij de hoofdachtervolgingsgroep te blijven, maar het slopende terrein en de constante versnellingen lieten weinig ruimte voor fouten. “Als ik met Ben was mee gegaan over de voorlaatste klim, had ik misschien nog iets extra's uit de tas kunnen halen. Maar ik had gewoon niets meer over,” zei Skjelmose.

Ondanks dat hij buiten het podium eindigde, erkende de Deen de inspanning van zijn ploeg in de slotfase. “Iedereen deed wat ze konden om mij naar de finish van het Wereldkampioenschap te brengen. Ik ben trots op hoe we hebben geracet, zelfs als het geen medaille opleverde,” zei hij.

De Deense nationale coach Michael Morkov reflecteerde op de prestatie: “Mattias zag er echt sterk uit in de finale. We geloofden dat zilver en brons mogelijk waren, gezien we in de groep met Remco en Ben zaten, dus het is natuurlijk ongelofelijk frustrerend dat het uiteindelijk vierde werd.”

Hoewel de regenboogtrui aan hem voorbij ging, was de prestatie van Skjelmose een herinnering aan de fijne marges op het elite niveau: voorbereiding, timing en veerkracht zijn net zo belangrijk als brute kracht, en zelfs een bijna perfecte rit kan een renner pijnlijk kort van het podium achterlaten.