"Ik ben nog nooit zo sterk geweest" - Tim van Dijke wil zich meten met de besten in de klassiekers

Tim van Dijke vestigde vorig voorjaar definitief zijn naam in het profpeloton door in Gent-Wevelgem mee te springen met toppers als Mathieu van der Poel, Mads Pedersen en Jonathan Milan. Destijds overschatte hij zijn eigen kunnen nog enigszins, maar top-20 klasseringen in Parijs-Roubaix en La Flèche Wallonne bewezen dat zijn prestaties geen toevalstreffer waren. Dit voorjaar wil hij definitief aansluiten bij de besten.

Zijn seizoensstart in Tirreno-Adriatico was solide, al bleef een echte uitschieter uit. "De afgelopen dagen waren goed en mijn benen voelen sterk, maar ik heb dat nog niet helemaal kunnen omzetten in een topresultaat," vertelt Van Dijke aan In de Leiderstrui. Zijn achtste plaats in een etappe was zijn beste uitslag, maar de grote doelen liggen elders: de klassiekers.

De Nederlander voelt dat hij progressie boekt en wijst daarbij naar de rol van zijn coach Marc Lamberts en het vertrouwen binnen Red Bull - BORA - Hansgrohe. "Mijn coach kent me door en door, en in combinatie met de steun van het team en de voorbereiding die ik heb gevolgd, heb ik dit niveau bereikt."

Van Dijke lacht wanneer hij wordt geconfronteerd met het feit dat hij zich inmiddels kan meten met renners als Van der Poel en Filippo Ganna. "Ik ben nog nooit zo sterk geweest. Als wielrenner leef je in een sneltrein, maar soms is het goed om even stil te staan bij hoe het gaat. Dan kan ik alleen maar tevreden zijn. Het grote resultaat ontbreekt nog, maar ik weet dat het erin zit. Het is geweldig om mezelf op dit niveau te laten zien en belangrijk werk te verrichten voor de ploeg."

Bij Red Bull - BORA - Hansgrohe is de klassieke kern jong en ambitieus, waardoor er ruimte is voor talenten als Van Dijke om zich te bewijzen. "Ik moet nu zoveel mogelijk leren van alle wedstrijdsituaties, zodat ik op een gegeven moment die topuitslag kan rijden."

Dat hij zich in finales kan meten met de wereldtop, blijft wennen. "Op die momenten is het all-out, maar het voelt nog steeds vreemd om daar tussen zulke grote namen te rijden. Ik probeer niet te veel naar mijn vermogensmeter te kijken, want de cijfers in Strade Bianche waren ook al niet normaal," lacht hij. "Blijkbaar kan ik het volhouden, maar het blijft even wennen om op de cruciale momenten tussen die jongens te zitten."