Na haar verbluffende eerste overwinning ooit in de Giro d'Italia werd er veel verwacht van de ervaren Italiaanse
Elisa Longo Borghini in de wegwedstrijd voor vrouwen. Helaas waren de benen er die dag gewoon niet voor de 32-jarige.
"Het spijt me zo. Het is niet het resultaat dat ik wilde", verontschuldigde een gebroken Longo Borghini zich na afloop tegenover Bici.Pro. "Ik heb geen excuses en ik ben er ook niet naar op zoek. Simpelweg, mijn benen werkten niet. Ik had het me al voorgesteld in het eerste deel, maar ik probeerde het natuurlijk toch. Toen viel ik op een gegeven moment gewoon in een oogwenk stil."
Longo Borghini zat in de achtervolgende groep met
Lotte Kopecky en
Kristen Faulkner aan het begin van de laatste beklimming van de steile Montmartre-klim, maar begon steeds verder weg te zakken toen de Amerikaanse Faulkner, die uiteindelijk goud zou winnen, het tempo opvoerde. Tegen de tijd dat ze over de streep kwam, had Longo Borghini meer dan drie minuten achterstand op de 9e plaats.
"Ik verontschuldig me aan iedereen - aan de fans die me van thuis volgden en aan de vele Italianen die op het parcours waren. Ik zag ze, ik hoorde ze en ik voelde hun aanmoedigingen. Over het algemeen was het een geweldige wedstrijd met een geweldige sfeer. Maar nu komt alles op de achtergrond te staan omdat ik erg teleurgesteld ben," vervolgt ze haar reflectie. "Het gaat niet om het resultaat. Ik had vierde of 20e kunnen worden. Het spijt me dat ik niet op mijn best was, want dat betekent dat ik de trui die ik droeg geen eer aandeed. Al met al denk ik dat we de juiste koers gereden hebben en dat we allemaal goed bewogen hebben. Sterker nog, ik bedank mijn teamgenoten voor het werk dat ze hebben gedaan. Elk van ons gaf wat we hadden vandaag, maar helaas was het niet genoeg. Ik weet echt niet wat ik moet zeggen en ik denk ook niet dat we een verklaring moeten zoeken, want ik had duidelijk het gevoel dat ik was uitgeschakeld. Een meter voordat ik er was, een meter nadat ik weg was."
"Nu ga ik naar huis en ga ik nadenken over de Tour de France", besluit ze. "Er is geen moment van rust en misschien is dat maar beter ook. Dit is een klap die pijn doet en pijn zal blijven doen, maar ik kan niet toestaan dat het de rest van het seizoen conditioneert, want er moet nog veel gekoerst worden."
