"Het is niet te vergelijken met een Mont Ventoux" - Franse prof over de klim die de Tour de France zou kunnen beslissen

Alex Baudin reed dit seizoen al enkele keren in de kijker. In de Tour de Romandie mocht hij zelfs enige tijd de leiderstrui dragen, en ook in het Critérium du Dauphiné was hij dicht bij een ritzege. Daar zag hij bovendien van dichtbij hoe ongenadig sterk Tadej Pogacar bergop is. In de Tour de France mikt de 24-jarige Fransman op een etappezege, maar waarschuwt hij nu al voor wat volgens hem misschien wel het zwaarste obstakel van deze Ronde is: de Col de la Loze.

"Nee, die klim is niet te vergelijken met de Mont Ventoux," vertelt Baudin aan Wieler Revue. "De Col de la Loze is bijzonder omdat je er geen enkel ritme kunt vinden. Vooral in het laatste gedeelte schommelt het profiel constant: eerst relatief vlak, dan weer extreem steil – en zo blijft het maar doorgaan. Pure klimmers zullen dat misschien wel kunnen smaken, maar wie graag een gelijkmatig tempo aanhoudt, gaat het hier erg lastig krijgen. Voor dat type renner is het geen fijne klim."

De Col de la Loze is het slotstuk van de voorlaatste bergetappe, op dag achttien van deze Tour. De renners krijgen eerst de Col du Glandon en de Col de la Madeleine voor de wielen geschoven, alvorens ze aan de 26,3 kilometer lange slotklim beginnen. Gemiddeld stijgt de Col de la Loze met 6,5%, maar dat getal vertelt niet het hele verhaal: de percentages zijn allesbehalve constant. In de laatste kilometers zitten zelfs pieken tot boven de 20%, terwijl de top – op 2.300 meter hoogte – samenvalt met de finishlijn.

Baudin kent de klim goed, maar raadt het niet aan om er als amateur te gaan trainen. "Het is gewoon een verschrikkelijk zware beklimming. Als je een rustige training wilt doen, moet je er al helemaal wegblijven. Er zijn stukken waar je constant boven de 300 watt moet blijven duwen, anders val je letterlijk om."

Voor de moedige wielertoerist heeft hij nog een knipoog: "Mijn advies? Ga er gewoon niet naartoe," grapt hij. "Nee, als je het toch wilt proberen: kies de juiste versnelling zodat je een soepel trapritme kunt houden. Zonder licht verzet wordt het een nachtmerrie. Maar goed, als je het haalt, is het de moeite waard. Eenmaal boven het skigebied zit je boven de boomgrens en heb je echt een prachtig uitzicht."