Franse expert vergelijkt heerschappij van Tadej Pogacar in de Giro d'Italia met het tijdperk van Eddy Merckx: "50 jaar later en er is weer een kannibaal"

Tadej Pogacar's heerschappij in de Giro d'Italia was zeker niet onverwacht, maar het heeft toch veel kritiek opgeleverd. En natuurlijk beginnen mensen de Sloveen te vergelijken met de (misschien wel) beste wielrenner uit de geschiedenis - Eddy Merckx. Een van hen is de schrijver van Cyclism'Actu, directeur van de Tour de Finistere, Marc Fayet in zijn blog.

"Toen de grote Eddy Merckx in zijn tijd alles won, omdat hij niet anders kon, omdat hij een uitzonderlijk wezen onder alle uitzonderlijke wezens was, had hij maar één argument om die vraatzucht te rechtvaardigen. Het is zo dat mama zich geen zorgen over me hoeft te maken," zei hij. Dat is misschien niet precies wat hij zei, maar ik herinner me dat het er iets van weg had," herinnert Fayet zich een verhaal over de Belg.

"Hier zijn we meer dan 50 jaar later en een andere kannibaal heeft zijn naam op het wielrennen gezet. wereld om de onbetwiste kampioen te zijn, met dezelfde eetlust, dezelfde totale overheersing," somt hij slechts enkele overeenkomsten tussen de twee op.

"De eerste elementen die hen onderscheiden zijn de glimlach van de een, het marmeren gezicht van de ander, de smaak voor show van de een en het werk van de ander, de humor van de een, de ernst van de ander, de schijnbare lichtheid van de een, de aardse dichtheid van de ander."

"Als Eddy Merckx in zijn tijd zoveel kritiek kreeg, dan was dat omdat hij kruimels achterliet voor anderen. Vandaag de dag laat Tadej Pogacar ook niet veel achter en uiteindelijk vinden we dat leuk. Het is waar dat we een bepaalde smaak van het verleden terugvinden, een soort nostalgie op zoek naar oude traditionele recepten."