"Er is geen parcours ter wereld waar Tadej Pogacar niet als favoriet zou starten" - Zijn de discussies over het parcours van de Tour de France 2026 overdreven?

Het debat barstte los nog voordat Christian Prudhomme het podium in Parijs had verlaten. Te weinig tijdritkilometers. Te veel klimmen in de laatste dagen. Te veel “backloading”. Maar zoals The Gruppetto-presentator Rob Hatch het tijdens de route-onthulling van TNT Sports samenvatte: “Er is geen parcours ter wereld waarop Tadej Pogacar níét als favoriet zou starten.”

Een terechte observatie. Het pas gepresenteerde Tour de France-parcours van 2026 lijkt ontworpen om spanning te garanderen, niet om te verrassen. De ASO mikt duidelijk op een wedstrijd die tot diep in week drie open blijft. Maar de échte vraag is niet hoe zwaar de Alpen worden — het is of Pogacar überhaupt start, en zo ja: wie hem kan bedreigen.

De Tour begint in Barcelona met een ploegentijdrit — de eerste sinds 1971 — in een experimenteel format waarbij iedere renner individueel wordt getimed in plaats van als vierde over de meet. Volgens Hatch wordt het “meer een lange lead-out inspanning dan een klassieke TTT.”

Vanuit Catalonië trekt het peloton naar de Pyreneeën, met bekende namen als de Aspen, de Tourmalet en een aankomst in Gavarnie-Gèdre. Een stevige openingsweek, maar zonder vuurwerk. “Verwacht tijdsverschillen, maar niets beslissends,” zei Hatch. “De organisatie wil het klassement dicht bij elkaar houden.”

Week twee loopt via Bordeaux en het Centraal Massief richting de Alpen, met de Bastille Day-etappe in Loudon en aankomsten op het Plateau de Solaison en Vaujany. Maar het echte spektakel komt in de slotfase.

Eurosport-verslaggever Louis Pierre Frileux omschreef het tijdens de presentatie treffend: “De Pyreneeën zijn niet extreem zwaar — het wordt pas écht moeilijk in de Alpen, met drie zware bergetappes op rij: Orcières-Merlette, Alpe d’Huez, en nóg eens Alpe d’Huez in etappe 20. Het wordt spectaculair.”

De dubbele beklimming van de Alpe wordt het hart van het slotweekend. Etappe 19 brengt de 21 haarspeldbochten terug in volle glorie, terwijl etappe 20 5.600 hoogtemeters telt over de Télégraphe, Galibier en Croix de Fer, voordat het peloton via de binnenweg opnieuw Alpe d’Huez opgaat — een route die voor het laatst in de Critérium du Dauphiné werd gebruikt. “Echt bruut,” aldus Frileux. “De dag voor Parijs – ongelooflijk.”

Met een tijdrit van slechts 26 kilometer rond het meer van Genève is het profiel duidelijk: weinig TT’s, veel klimmen en een open finale. Of zoals Hatch het verwoordde:

“Er bestaat geen parcours waar Pogacar geen favoriet is. Al had Remco Evenepoel ongetwijfeld liever wat meer tijdritkilometers gezien — misschien lokt dat hem richting de Giro.”

Met ook Jonas Vingegaard en João Almeida die het zwaardere slot in hun voordeel kunnen benutten, lijkt de Tour van 2026 uit te draaien op een strijd van uithoudingsvermogen en timing. En voor Prudhomme en de ASO geldt: als de strijd pas in de laatste 48 uur wordt beslecht, is dat precies de zege waar ze op mikken.