Jan Christen’s probleem? Iedereen weet nu dat hij goed is - Eerst laten ze je rijden, dan zien ze hoe goed je bent – en dan nooit meer

Jan Christen kende in zijn eerste volledige jaar bij UAE Team Emirates – XRG een sterke ontwikkeling. De 20-jarige Zwitser won in het voorjaar de Trofeo Calvià en de koninginnenrit in de Volta ao Algarve, maar merkte in de tweede seizoenshelft dat zijn status in het peloton veranderde. Waar hij in het voorjaar nog vrij kon aanvallen, wordt hij nu scherp in de gaten gehouden.

“Het is in één opzicht ontspannend om tot 2030 vast te liggen,” vertelt Christen aan Cyclingnews. “Maar ik wil natuurlijk ook wedstrijden winnen. Tegelijk geeft het veel vertrouwen dat het team in mij gelooft en in onze toekomst samen.”

Zijn jaar was intens. “Ik heb de afgelopen acht weken veel gekoerst. Met Jonny Narváez hebben we hier de uitgesproken favoriet en Felix Großschartner en ik zijn ook in goede vorm. Het gaat er vooral om onze kaarten goed uit te spelen zodat iemand van ons wint,” zei hij voorafgaand aan rit 4 van de Tour of Guangxi, waar Paul Double (Jayco AlUla) uiteindelijk te sterk bleek.

Christen gold in het voorjaar als revelatie. Zijn explosiviteit leverde hem zeges op, en podiumplaatsen in onder meer de Clásica San Sebastián (2e) en de Tour de Pologne. Sindsdien werd het moeilijker. “Het is niet makkelijk,” zegt hij. “Ik hou ervan om instinctief te koersen, vroeg te gaan. Maar ik merk dat renners weten hoe sterk ik ben, dus ze laten me niet meer rijden. Dat is wennen.”

Hij probeert zijn koersintelligentie te verfijnen. “Ik moet meer leren van de ervaren jongens, beter luisteren. Als ik dat doe, kan ik volgend jaar zeker meer winnen.”

Christen voelt zich op zijn plek in de competitieve omgeving van UAE. “De interne concurrentie is goed. We hebben altijd meerdere jongens aan de start die kunnen winnen. Dat dwingt je om alles te geven in de voorbereiding, zodat het team ziet dat je op je top bent. Zo trekken we elkaar naar een hoger niveau.”

Zijn focus ligt duidelijk. “Ik hou van eendagswedstrijden als Flèche Wallonne, Amstel Gold Race en San Sebastián. Maar ik wil ook graag mijn eerste Grand Tour rijden. Mijn doelen liggen vooral bij de eendaagse koersen en rittenwedstrijden van een week.”

Het seizoen kende ook tegenslagen. “Ik heb wat pech gehad — een paar valpartijen, een gebroken sleutelbeen, ziekte. Daardoor miste ik ritme. Maar ik heb toch twee koersen gewonnen en was deel van veel teamzeges. Ik ben blij met de stappen die ik heb gezet. Deze winter wil ik weer een sprong maken, zodat ik volgend jaar nog succesvoller kan zijn.”