De dag dat Boogerd geschiedenis schreef: "Ik dacht alleen maar: je kunt een etappe winnen in de Tour de France!"

Michael Boogerd groeide in de jaren negentig uit tot een van de bekendste Nederlandse wielrenners, met een overwinning in de Amstel Gold Race en een topvijfplaats in de Tour de France op zijn palmares. Maar in 1996 was hij nog een jonge coureur met grote dromen. Die zouden op spectaculaire wijze in vervulling gaan tijdens de zesde etappe van de Tour de France.

“Ik reed in dienst van Rolf Sörensen,” blikt Boogerd met een glimlach terug. “Hij zei: ‘Jij gaat eerst, en als je teruggepakt wordt, is het aan mij.’ Maar ik werd niet teruggepakt.”

Op de natte en verraderlijke wegen wist Boogerd zich te ontdoen van zijn laatste medevluchter, Melchor Mauri, na een cruciale stuurfout van de Spanjaard. “Jalabert stond op winnen, dus Mauri mocht eigenlijk niet rijden. Maar hij nam tóch een keer over. Zijn grootste fout,” lacht Boogerd. “Hij scheet ‘m op die gladde wegen en vloog rechtdoor in een bocht. Tegenwoordig zouden ze de etappe annuleren: onweer, hagel, je zag niks. Alleen af en toe een flits van de camera.”

Boogerds overwinning was niet alleen bijzonder door de omstandigheden, maar ook omdat hij dat jaar een opvallende rol had voor de start van de Tour. De ronde begon in Den Bosch en Boogerd werd uitgekozen om namens het peloton de Eed van Fair Play voor te lezen.

“Ik moest voorlezen dat we het publiek zouden respecteren, elkaar niet in de hekken zouden rijden en eerlijk zouden koersen,” vertelt hij. “Twee dagen voor de Tour zat ik in het mediapark in Hilversum om te oefenen. Ik was bloednerveus.”

De spanning was ook bij de andere renners niet onopgemerkt gebleven. “Johan Bruyneel stond te gieren van het lachen. Hij zag me trillen als een rietje en zei: ‘Gelukkig moet jij het doen.’ Die klootzak, ik zie ‘m nog lachen,” grapt Boogerd.

En alsof het nog niet legendarisch genoeg was, kwam daar ook Mart Smeets om de hoek kijken. “Die sprak de woorden: ‘Als hij net zoveel fietst als hij praat, dan krijgen we een geweldige Tour.’ Vijf dagen later won ik een etappe. De cirkel was rond.”