Belgische monteur blikt terug op lekke band van Remco Evenepoel: "Hij was echt gestrest en schreeuwde naar me dat ik op moest schieten"

Remco Evenepoel won de wegwedstrijd op de Olympische Spelen op overtuigende wijze. Toch was het bijna een ramp toen de Belg lek reed voor het beroemde Louvre en, zonder exact te weten hoeveel voorsprong hij had op de achtervolgers, snel van fiets moest wisselen. Het leek erop dat Evenepoel zich zorgen maakte over het verliezen van tijd op dat moment.

"De teamcoach, Sven Vanthourenhout, zat achter het stuur en schreeuwde naar me: 'Kurt, fiets!'" vertelde de Belgische mecanicien Kurt Roose aan Dernière Heure. "De stress was al merkbaar in de auto, want de wedstrijdcommissaris had ons net verboden om achter Remco aan te rijden tot het gat een minuut bedroeg, en zij had duidelijk niet dezelfde informatie als wij."

Het bleek van onschatbare waarde om een teamauto achter de enige leider te hebben toen Evenepoel lek reed met nog drie kilometer te gaan. "Ik sprong uit de auto om Remco zijn reservefiets te pakken, die als eerste op het rek stond, en rende ermee naar hem toe. Hij was echt gestrest."

Evenepoel merkte later op dat hij net een bord had gezien waarop stond dat zijn voorsprong op de naaste achtervolger, Valentin Madouas, nog maar 25 seconden was, terwijl het gat in werkelijkheid meer dan een minuut bedroeg. "En hij schreeuwde naar me dat ik op moest schieten", zei Roose.

Roose vertelde later dat hij Evenepoel zo goed mogelijk had aangespoord om hem weer op gang te krijgen, terwijl hij probeerde kalm te blijven. "Paniek is altijd een slechte raadgever", zei hij. "Het enige wat je kunt doen, is actie ondernemen."

Hij toonde een indrukwekkende snelheid toen hij Evenepoel terugduwde naar het hoogste tempo dat hij kon halen. Na afloop zei Roose lachend: "Mijn sprint is niet slecht voor een 51-jarige, toch? Af en toe joggen is een hobby van me, maar ik heb momenteel een geblesseerde voet en ik ben wat aangekomen. Daar moet ik echt iets aan doen."