"Zij houdt hem met beide voeten op de grond. Voor haar is hij gewoon Tadej, niet Pogačar de kampioen," – zegt Alex Carera over het belang van Urška Žigart voor het succes van de kopman van UAE Team Emirates.

In het stille berglandschap van Andorra, ver van massasprints en mediadagen, denkt Alex Carera hardop na over wat Tadej Pogacar écht onderscheidt. Niet zijn truienset, niet zijn wattages, maar zijn balans. Volgens de Italiaanse manager, die de Sloveense wielerfenomeen al sinds 2016 begeleidt, ligt de kern van die balans bij zijn partner: Urska Zigart.

“Hij moet bij iemand zijn die hem een goed gevoel geeft,” vertelt Carera aan Marca. “Samen thuis in Monaco, een film kijken, ontspannen – dat houdt hem met beide benen op de grond. Voor haar is hij Tadej, niet Pogačar de kampioen. En omgekeerd is zij gewoon Urska. Die normaliteit beschermt hen.”

Pogačars seizoen 2025 was historisch: winst in de Tour de France, wereldkampioen in Kigali, Europees goud en meerdere monumenten. Toch, zegt Carera, is de 27-jarige in wezen niet veranderd sinds zijn doorbraak.

“Hij is nog steeds dezelfde jongen die ik als junior ontmoette,” aldus Carera. “Natuurlijk is de druk groter – vroeger zei hij honderd keer ja voor een foto, nu moet hij er vijfduizend doen. Maar zijn houding tegenover mensen, dat is nog altijd dezelfde Tadej.”

Die nederigheid is volgens Carera geen façade. “Als een renner gelukkig is, presteert hij beter. Hij brengt bij UAE meer tijd door met zijn ploeg dan met zijn ouders. Dat familiegevoel is essentieel.”

Carera, die ook andere toppers begeleidt, ziet zijn rol niet als louter zakelijk. “Het gaat er niet om dat ze meer verdienen, maar dat ze gelukkig zijn,” zegt hij. “Soms betekent dat ook: iets minder nemen om beter te leven. Of je nu 50 of 51 miljoen hebt, dat verandert niks. Maar innerlijke rust is onbetaalbaar.”

Ook het tussenseizoen is daarin cruciaal. Waar anderen het als een pauze zien, is het voor Carera de basis voor alles. “Een geweldig seizoen begint met een goede winter: trainen, rusten, fysiek én mentaal herstellen. Zonder dat is er geen magie.”

Hoewel het seizoen net achter de rug is, kijkt Pogačar alweer vooruit. “Het is goed geëindigd, en nu denkt hij al aan 2026,” zegt Carera. “Elk jaar vraagt om nieuwe motivatie, maar steeds met behoud van balans. UAE begrijpt dat: er is binnenkort een bijeenkomst in Abu Dhabi, dan een kalendermeeting in Benidorm. Het draait om harmonie tussen de honger van de kampioen en de structuur rond hem.”

Voor wie denkt dat er een plafond is aan Pogačars palmares, heeft Carera een helder antwoord: “Vijf Tours winnen, drie keer wereldkampioen worden, de Vuelta pakken, het record van Cavendish evenaren in de Tour, alle monumenten winnen – zelfs Roubaix en Sanremo, die moeilijker zijn voor hem... Alles is mogelijk. Een tweede Pogačar? Dat gaat dertig, veertig jaar duren.”

Carera werkte met tientallen renners, maar geen enkele zoals Pogačar. “Het is een eer om met hem te werken,” zegt hij. “Niet alleen omdat hij de beste is, maar omdat hij als mens net zo bijzonder is als als renner. We willen dromen waarmaken, dicht bij de fans blijven. Dat is de essentie.”

Wat voor Carera echte luxe is? De mogelijkheid om te ademen. Te stoppen. En het geluk te bewaken van een jongen die ooit begon te dromen op Sloveense wegen.