Axel Zingle redde leven van collega-renner Yaël Joalland tijdens de Grand Prix La Marseillaise: "Hij was aan het stuiptrekken, lag op zijn rug en zijn mond zat vol bloed"

Axel Zingle, een van de topfavorieten voor de Grand Prix La Marseillaise, moest de race voortijdig verlaten. Hij kwam ten val in de afdaling van de Route des Crêtes, maar zijn snelle reactie om zijn collega-renner Yaël Joalland van CIC U Nantes Atlantique te helpen, kan zijn leven hebben gered.

"Na de val kostte het me wat tijd om weer bij zinnen te komen. Maar toen ik Yaël zag, leek hij niet echt bij bewustzijn. Hij was vooral aan het stuiptrekken, lag op zijn rug en zijn mond zat vol bloed", zei Zingle in gesprek met DirectVelo. "Ik zag dat hij geen adem meer kon halen. Ik begreep dat hij hard op zijn hoofd was gestoten. Ik was erg bang voor hem, hij had kunnen sterven', vertelt de nog altijd ontdane Cofidis-coureur. 'Er zijn vaak valpartijen geweest, maar deze... Ik bleef bij hem tot er een arts in de buurt was. Het was zwaar, omdat hij een vriend is van me. Al had ik iedereen geholpen die daar had gelegen."

Na de harde valpartij bleef Zingle ter plaatse om de 23-jarige te ondersteunen voordat medische hulp arriveerde voor beiden. Joalland liep gezichtsfracturen en gebroken ruggenwervels op in de race, waarin hij leidde voor het Franse continentale team, maar het had die dag dus ook veel slechter af kunnen lopen.

"Ik verloor het bewustzijn. Ik heb geen herinnering aan deze val en de momenten die volgden. Het laatste beeld dat ik me herinnert, is de top van de Crêtes. Toen werd ik wakker in het ziekenhuis in Marseille. Maar ik weet wat Axel voor mij heeft gedaan. Gelukkig was hij er. Hij heeft misschien mijn leven gered", zegt hij in emotionele woorden.

Beiden hebben inzicht gegeven, maar laatstgenoemde maakt de ernst van het ongeluk nog duidelijker. "Ik ben sinds de val vijf kilo afgevallen, en ik was al mager. Maar ik wil terugkeren op de fiets", zegt hij. "Nu terugkeren naar huis, naar mijn vriendin en hond zou al heel fijn zijn, maar ik denk dat ik ooit wel weer op de fiets stap."