2025 laat zich voor
David Gaudu samenvatten als een achtbaan. De 29-jarige begon sterk in Oman met een zege, maar dat positieve elan verdampte na een val in Tirreno-Adriatico. Hij startte de Giro d'Italia met klassementsambities, die door zijn matige vorm snel vervlogen.
Daarna opende hij de Vuelta a España zeer overtuigend, met zelfs een ritzege en de leiderstrui. Toch liep zijn klassementsjacht opnieuw spaak, en aan het einde van de eerste week viel hij uit de strijd.
Met 2026 in aantocht bereiden Gaudu en zijn ploeg
Groupama - FDJ zich in Spanje voor, zoals tegenwoordig de meeste teams. Ondertussen
gaf hij een interview aan Velofute waarin hij terugblikt op wat misliep, wat veranderde en wat hem nog drijft aan de vooravond van opnieuw een cruciaal jaar.
Een seizoen verstoord door valpartijen
“Het is waar dat ik best wat pech heb gehad,” legt Gaudu uit. “Bij de tweede val [in Tirreno-Adriatico] brak ik mijn hand. In
Strade Bianche was het een combinatie: op de verkeerde plek op het verkeerde moment, en een situatie waarin ik simpelweg niet kon stoppen. In de Giro daarentegen was het duidelijk mijn fout, ik ging helemaal in de mist.”
Naast de fysieke klappen waren de gevolgen structureel. “Die valpartijen brachten veel frustratie, want het seizoen was echt goed begonnen,” vervolgde hij. “Ze zorgden ook voor een groot verlies aan trainingsomvang. Om terug op niveau te komen is intensiteit belangrijk, maar volume is essentieel, en juist dat ontbrak. Daarom was het hele seizoen ingewikkeld.”
De winter heeft hem fysiek en mentaal laten herstellen. “Ik sta waar ik wil staan. Er zijn binnen de ploeg best wat veranderingen geweest, maar ik draaide een uitstekend trainingskamp. Ik ben niet ziek geworden, ik ben thuis geweest bij mijn familie met de feestdagen, en ik voel me goed.”
Ook de sfeer binnen Groupama - FDJ oogt positief, wat altijd helpt. “De hele ploeg heeft heel goed gewerkt, renners en staf. In december staan de lichten overal op groen. Het lastigst is gezond blijven en uren maken. Januari wordt een heel belangrijke maand.”
Gevraagd naar zijn gevoel blijft Gaudu voorzichtig optimistisch. “Het is december, ik heb de volumes gedaan die ik wilde, ik ben niet ziek geweest, dus alle lichten staan op groen om me op de best mogelijke manier verder voor te bereiden.”
Gaudu’s Giro was bijzonder teleurstellend
Eén ultiem doel blijft branden
Ondanks 13 profzeges en sterke eindklasseringen weet Gaudu wat er nog ontbreekt op zijn palmares. “Als ik één grote prestatie mocht kiezen voor het einde van mijn carrière, dan is het een podium in een Grote Ronde.”
Weinig Franse renners liggen tijdens de
Tour de France zo onder het vergrootglas als Gaudu, iets wat hij accepteert als deel van de rol. “Kritiek zal er altijd zijn, maar je kunt niet iedereen tevredenstellen. De Tour is de grootste koers ter wereld, en voor een Franse ploeg is het logisch om met de beste renners te starten.”
“Als je een van de renners bent die voor een top tien in het klassement kan gaan, is het logisch dat men je vraagt die rol op te nemen,” voegde Gaudu toe. “En ja, dat ligt me, want klassementen hebben me altijd aangesproken. Het zit in mijn natuur,” besloot hij.