Alles over Lotte Kopecky

Lotte Kopecky, geboren op 10 november 1995, is een Belgische wielrenster die bekend staat om haar veelzijdigheid in zowel wegwedstrijden als baanwielrennen. Ze heeft meerdere grote overwinningen behaald, waaronder de Ronde van Vlaanderen in 2022 en 2023, en podiumplaatsen in verschillende klassiekers. Kopecky is ook meervoudig nationaal kampioene in verschillende disciplines. Haar sterke sprint, klimmerscapaciteiten en tactisch inzicht maken haar een van de beste wielrensters van haar generatie, en ze rijdt voor het team SD Worx.

Naam: Lotte Kopecky
Geboren: 10 november 1995
Geboorteplaats: Rumst, België
Pro geworden: 2012
Lengte: 1.70m

Strava
Instagram
Twitter
FacebooL

Lotte Kopecky werd geboren op 10 november 1995 in Rumst, België. Ze is een van de meest succesvolle rensters van het land en heeft haar talent vooral getoond in de eendagswedstrijden, waar ze de afgelopen seizoenen tot bloei is gekomen. Momenteel heeft ze een contract bij Team SD Worx tot 2024.

De Belgische is niet alleen een van de meest succesvolle wegrensters in het peloton, ze is ook een zeer prominent figuur op de baan, waar ze meerdere nationale titels heeft veroverd over haar ontwikkelingsrangen en Elite niveau. In 2016 won ze de wereldbeker omnium, werd ze Europees Elite-kampioen in de Madison en onder-23 kampioen in de puntenkoers en het omnium. In 2017 werd ze nationaal kampioen in drie verschillende onderdelen en wereldkampioen in de Madison met oud-collega Jolien d'Hoore. In 2021 werd ze wereldkampioen in de puntenkoers en in 2022 behaalde ze verschillende overwinningen op hoog niveau, werd ze wereldkampioen in de eliminatierace en de madison (met Shari Bossuyt) en Europees kampioen in de eliminatierace en puntenkoers.

Op de weg begon haar profcarrière in 2014 bij het Topsport Vlaanderen - Ridley team, haar eerste jaar onder-23 na twee seizoenen die ze al aan het team verbonden was. In dit jaar eindigde ze tweede in de nationale kampioenschappen achter Jolien d'Hoore, wat al meteen wees op een groot talent. 2015 was weer een vrij rustig jaar, met exact hetzelfde resultaat en dezelfde concurrente op de nationale kampioenschappen als haar grootste resultaat van het seizoen.

Dat zou echter veranderen in 2016 met een overstap naar Lotto Soudal Ladies. Hier pakte Kopecky haar eerste profzege op de Trofee Maarten Wynants. Ze verwierf een leidende positie in de ploeg naast een aantal andere topresultaten, eindigde 9e in La Course by Le Tour de France en 4e in de Lotto Belgium Tour, evenals tweede bij de nationale kampioenschappen voor een derde opeenvolgende keer. In 2017 werd ze voor haar 4e keer tweede in de wedstrijd, maar in de tijdrit reed ze op onder-23 niveau en pakte de titel. Dit jaar finishte ze 6e in Dwars door Vlaanderen en 5e in de Tour des Flandres, evenals verschillende andere resultaten in de klassiekers die haar als een kopstuk zagen.

In 2018 had Kopecky opnieuw een consistent seizoen, met haar eerste overwinning op hoog niveau in de late Lotto Belgium Tour, waar ze als derde eindigde. Ze miste echter de eerste helft van het seizoen, maar keerde terug naar de voorjaarsklassiekers in 2019, won de Vuelta a la Comunitat Valenciana en eindigde in de Top 6 van de Ronde van Drenthe, Nokere Koerse, Brugge-De Panne en Gent-Wevelgem, evenals andere klassiekers in de zomer. Kopecky werd nationaal kampioen tijdrijden Elite, werd 3e in de Ronde van Chongming Island en 2e in de Lotto Belgium Tour, won daarnaast de MerXem Classic en eindigde 4e in de RideLondon Classique en Europese kampioenschappen tijdrijden.

Na de pandemische breuk in 2020 verstevigde ze haar tijdrittitel opnieuw, en in de Giro d'Italia reed ze een sterke wedstrijd die eindigde met winst in etappe 7. Ondanks kort was haar einde van het seizoen zeer succesvol, want ze veroverde eindelijk de titel in wegwedstrijden in België, werd 4e in de Brabantse Pijl, 3e in de Ronde van Vlaanderen en Brugge-De Panne klassieker en 2e in Gent-Wevelgem. Haar resultaten trokken de aandacht van andere teams en de Belgische tekende bij Liv Racing voor 2021.

De samenwerking was meteen een succes toen ze begin dit jaar Le Samyn won. Ze werd 4e in Omloop Het Nieuwsblad, Nokere Koerse en Brugge-De Panne, met een 2e plaats in Gent-Wevelgem. Ze won een etappe en eindigde 2e in Thüringen Ladies Tour, werd opnieuw tweevoudig nationaal kampioen en won direct daarna de Lotto Belgium Tour en reed naar de 4e plaats tijdens de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Tokio. Haar seizoen zou echter nog triomfen kennen in de Ceratizit Challenge van La Vuelta en de Trophée des Grimpeuses Vresse-sur-Semois.

In 2022 werd Kopecky gecontracteerd door Team SD Worx, waarin ze deel ging uitmaken van de grote groep renners van wereldklasse. Het tactische voordeel dat gebruikt zou worden kwam Kopecky enorm ten goede en haar palmares werd aanzienlijk rijker. Kopecky won de Strade Bianche van 2022 door Annemiek van Vleuten te verslaan in een close duel. Kort daarna versloeg ze de Nederlandse opnieuw, nu in de Tour des Flandres. Ze zou ook op het podium eindigen van de Ronde van Drenthe, Nokere Koerse en Paris-Roubaix Femmes, met een 4e plaats in Gent-Wevelgem.

Ze vertrok vanuit het voorjaar om te winnen in de Vuelta a Burgos Feminas, 4e te worden in de RideLondon Classique en de nationale tijdrittitel te winnen. Ze eindigde 2e in het puntenklassement van de terugkerende Tour de France Femmes en behaalde hetzelfde resultaat in de Ceratizit Challenge by La Vuelta, waarbij ze profiteerde van haar sprintcapaciteiten. Kopecky was een grote favoriet voor de Wereldkampioenschappen in Wollongong en sprintte bijna naar de overwinning, maar dit keer werd er wraak genomen op een late zet van Annemiek van Vleuten en Kopecky zou de achtervolgende groep aanvoeren naar de finish om als 2e te finishen.

Kopecky verhoogde haar niveau echter nog verder in 2023 met de collectieve dominantie van Team SD Worx. De Strade Bianche aan het begin van het jaar was een goed voorbeeld, waar ze tweede werd achter ploeggenote Demi Vollering in een sprint terwijl het duo de rest van de concurrentie achter zich liet. De Belgische floreerde in de voorjaarsklassiekers met overwinningen in de Omloop het Nieuwsblad en de Nokere Koerse als aanloop naar de Ronde van Vlaanderen waar ze een sterke solo-overwinning pakte. Daarna volgden overwinningen in de Veenendaal-Veenendaal Classic, Dwars door het Hageland, twee etappeoverwinningen en het eindklassement in de Thüringen Ladies Tour en als afsluiter van nog een reeks overwinningen, een dubbele nationale titel op de nationale kampioenschappen.

Toen kwam de Tour de France Femmes waar ze de openingsetappe won en de eerste gele trui pakte. Ploeggenote Demi Vollering pakte een enorme GC-zege na een enorme Col du Tourmalet beklimming in etappe 7, tot dat moment leidde Kopecky de hele race en ze zakte naar de vierde plaats op die dag, omdat ze geen klimmer is. Echter, een sterke prestatie in de tijdrit van de laatste dag zag haar stijgen naar de tweede plaats in het klassement. Twee weken later in Glasgow deed Kopecky het opnieuw, ze ging de Wereldkampioenschappen in als de grote favoriet en gebruikte haar explosiviteit om alleen naar de regenboogtrui te rijden. Kopecky debuteerde al winnend met haar nieuwe trui, ze won twee etappes en het eindklassement in de Simac Ladies Tour, voordat ze haar seizoen afsloot met een derde plaats op de Europese Kampioenschappen. Op de baan werd Kopecky Europees kampioen in de eliminatierace en vervolgens wereldkampioen in de eliminatierace en puntenkoers in Glasgow.

In 2024 startte Lotte Kopecky sterk met vijf wedstrijden, waarin ze drie overwinningen en twee tweede plaatsen behaalde. Haar eerste overwinning van het seizoen vond plaats op de top van Jebel Hafeet, waar ze etappe 3 van de UAE Tour won en het algemeen klassement leidde. Op 24 februari eindigde ze als tweede in een sprint van vier ronden, waarin ze de overwinning moest laten aan Marianne Vos op Circuit Het Nieuwsblad.

Op 2 maart schreef ze opnieuw geschiedenis door voor de tweede keer de Strade Bianche te winnen, waarbij ze Elisa Longo Borghini op 700 meter van de finishlijn in Siena achter zich liet. Elf dagen later behaalde ze solo de overwinning in de Nokere Koerse, wat haar een indrukwekkende back-to-back overwinning opleverde. In de Ronde van Vlaanderen bevond ze zich op een ongunstige positie op de Koppenberg en moest ze genoegen nemen met een vijfde plaats.

Op 31 maart was ze echter terug in topvorm en won ze Parijs-Roubaix, waar ze haar rivalen versloeg in een sprint met zes rensters. Op 23 april bereikte ze de nummer één positie op de UCI-wereldranglijst. In juni was ze opnieuw succesvol, met overwinningen in de eerste twee etappes van de Tour of Britain, waar ze ook het algemeen klassement en het puntenklassement op haar naam schreef. Bovendien werd ze op 20 en 23 juni opnieuw Belgisch kampioene, zowel in de tijdrit als in de wegwedstrijd. In juli nam ze deel aan de Giro d'Italia Donne, waar ze de 5e etappe in Foligno won, het puntenklassement veroverde en eindigde als tweede in het algemeen klassement, met slechts 21 seconden achterstand op Elisa Longo Borghini.

Tijdens de tijdrit op de Olympische Spelen in Parijs viel ze op de natte ondergrond en eindigde ze op de zesde plaats, 24 seconden achter de bronzen medaille. Acht dagen later, op 4 augustus, behaalde ze de bronzen medaille in de Olympische wegwedstrijd. Helaas miste ze op 11 augustus, de laatste dag van de Olympische Spelen, een tweede bronzen medaille, omdat ze vierde werd in het omnium op de baan.

Op 11 september werd ze uitgeroepen tot Europees kampioen tijdrijden na een indrukwekkende prestatie over het 31,2 km lange parcours tussen Heusden-Zolder en Hasselt. In die koers versloeg ze haar concurrenten, Ellen van Dijk en Christina Schweinberger.

Tijdens het WK Wielrennen op de weg in Zürich in 2024 won ze de sprint en veroverde zo haar tweede titel en de felbegeerde regenboogtrui. Hoewel ze aanvankelijk moeite had op de klim, slaagde ze erin de kopgroep in te halen en kwam als eerste over de finish, voor de Amerikaanse Chloé Dygert en de Italiaanse Elisa Longo Borghini. Op 5 oktober streden ze in Leuven om de titel van wereldkampioene gravel, maar moest ze haar meerdere erkennen in de Nederlandse renster Marianne Vos.

Hier is een overzicht van de belangrijkste overwinningen in de carrière van Lotte Kopecky:

- Ronde van Vlaanderen: 2022, 2023

- Parijs-Roubaix: 2024

- Omloop Het Nieuwsblad: 2023

- Nokere Koerse: 2023, 2024

- Strade Bianche: 2022, 2024

- Belgisch kampioene op de weg: 2020, 2021, 2023, 2024

- Belgisch kampioene tijdrijden: 2017, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024

- Europees kampioene tijdrijden: 2024

- Wereldkampioene op de weg: 2023, 2024