"Ze zijn nog steeds op zoek naar de volgende Eddy Merckx, maar die zullen ze nooit vinden" - Alfons De Wolf over de Belgische obsessie om een opvolger voor 'De Kannibaal' te vinden

Het palmares van de grote Eddy Merckx is als dat van niemand anders in de geschiedenis van het wielrennen. Sinds zijn pensionering in 1978 wachtte het Belgische wielrennen echter op een opvolger.

Een van de mannen die als eerste werd aangeprezen als 'de volgende Eddy Merckx' was Alfons De Wolf. Uiteindelijk was het een druk waar hij niet mee kon leven. "De pers begon ermee vanaf het moment dat Eddy met pensioen ging", vertelt De Wolf aan Cycling Weekly. "Elke journalist had het over het vinden van een nieuwe Eddy, maar de druk was te hoog."

Remco Evenepoel, de nieuwste ster van het Belgische wielrennen heeft ook de druk van zo'n label gevoeld. Nadat hij wereldkampioen tijdrijden bij de junioren was geworden, hield Evenepoel een publiek pleidooi om de vergelijkingen te stoppen. "Beschreven worden als de nieuwe Merckx is niet iets wat ik wil horen. Hou er alsjeblieft mee op", zei hij destijds en op sociale media. "Niemand kan een nieuwe versie zijn van iets wat hij of zij nooit is geweest en nooit zal zijn. Stop met vergelijken, alsjeblieft."

"Ze zijn nog steeds op zoek naar de volgende Eddy, maar die zullen ze nooit vinden," vervolgt De Wolf treurig. "Net zoals ze in het voetbal nooit de volgende Pelé zullen vinden."

"De pers probeerde me onder druk te zetten, maar ik was slim genoeg om te weten dat ik niet zo goed was als Eddy. Ik kon een paar goede races rijden, twee of drie maanden per seizoen op hoog niveau, maar niet een heel jaar. Ik wist wat ik wel en niet kon," besluit hij. "Het was vreemd. Ik ging een winkel binnen en iedereen kende me. Er waren veel verzoeken van sponsors en zelfs mensen die me vroegen om de politiek in te gaan, maar dat interesseerde me allemaal niet."