Weergaloze Tadej Pogacar verovert Regenboogtrui met epische aanval over 100 km en voltooit legendarische 'Triple Crown' op WK 2024 in Zürich

Tadej Pogacar is wereldkampioen wielrennen elite bij de mannen in 2024! Hoewel hij voorafgaand aan de wedstrijd zwaar werd aangeprezen, hadden niet veel mensen voorspeld dat de Sloveen de overwinning zou pakken via een aanval over 100 kilometer, maar dat is precies wat Pogacar deed. Hij schreef nog meer wielergeschiedenis en verzekerde zich van de legendarische 'Triple Crown' in 2024.

Zes renners reden mee in de ontsnapping van de dag, met thuisrijder Silvan Dillier, de Portugees Rui Oliveira, de Noor Tobias Foss, de Duitser Simon Geschke, de Pool Piotr Pekala en de Luxemburger Luc Wirtgen;

Een aantal grote namen hield het echter niet lang vol. Julian Alaphilippe moest al snel opgeven na een valpartij. Ook Mikel Landa, Joao Almeida, Mattias Skjelmose en anderen verlieten de wedstrijd voortijdig;

Na een tijdje van rust, met nog ongeveer 130 kilometer te gaan, liet Pablo Castrillo de actie herleven door aan te vallen op de Witikon. Hoewel de Spanjaard het elastiek zelf niet volledig kon breken, was het peloton plotseling aan het uitdijen en terwijl natie na natie probeerde tegenaanvallen te lanceren, werden de naties van de grote favorieten in opperste staat van paraatheid gebracht. Uiteindelijk brak een achtervolgende groep van tien man los uit het peloton, met Jay Vine, Laurens De Plus, Stephen Williams, Mattia Cattaneo, Jan Tratnik, Magnus Cort Nielsen, Pavel Sivakov, Kevin Vermaerke, Johannes Staune-Mittet en Florian Lipowitz als aanvallers.

Met nog 105 kilometer te gaan sloot de achtervolgende groep zich aan bij de vroege vlucht. Slechts 5 kilometer later werd de status quo van de wedstrijd echter weer veranderd toen Tadej Pogacar aanviel. Hoewel Quinn Simmons en Andrea Bagioli probeerden te volgen, werden ze al snel gedropt toen Pogacar aansloot bij landgenoot Jan Tratnik uit de kopgroep. Opvallend genoeg was er geen spoor van Mathieu van der Poel of Remco Evenepoel. Met nog 90 kilometer te gaan, sloten Tratnik en Pogacar aan bij de kopgroep, maar er was geen houden aan omdat de Slovenen bleven aandringen.

De volgende keer op de Witikon, er was iets minder dan 80 kilometer te gaan en Pogacar lanceerde opnieuw een brute aanval waarbij hij alle vluchters liet vallen behalve Pogacar's handelsmaat bij UAE Team Emirates, Pavel Sivakov. De Belgen leidden de achtervolging vanuit het peloton, maar het gat naar de leiders was bijna een minuut toen Remco Evenepoel zelf aanviel om te proberen Pogacar te achtervolgen op iets meer dan 70 kilometer van de streep. De Olympisch kampioen kon niet ontsnappen, maar zijn versnelling bracht de achterstand terug tot ongeveer 40 seconden.

Met nog 64 kilometer te gaan was het de beurt aan Van der Poel om aan te vallen vanuit de achtervolgende groep. Het stop-start karakter van de achtervolging was echter alleen in het voordeel van het leidende duo. In de laatste 60 kilometer kreeg een aanval van de achtervolgers eindelijk afstand toen Ben Healy, Oscar Onley en Toms Skujins ontsnapten. Ondertussen reed Sivakov weg bij Pogacar, waardoor de Sloveen alleen de laatste 50 kilometer in ging.

Met nog iets meer dan 31 kilometer te gaan, werd het gat tussen Healy en Skujins onheilspellend groter dan 1:00. De groep Van der Poel - Evenepoel had nu een achterstand van maar liefst 1:30 op de ongelooflijke Pogacar. Tijdens de laatste beklimming van de Witikon zette Skujins de druk op Healy, terwijl thuispubliekslieveling Marc Hirschi wegreed van de groep erachter. Gezien de versnellingen zakte het gat naar Pogacar onder de minuut. Met nog 21 kilometer te gaan hadden Healy en Skujins nog maar 45 seconden achterstand op de leider.

Toen Healy en Skujins werden gegrepen door de achtervolgende groep van Hirschi, Evenepoel, Van der Poel, Enric Mas en Ben O'Connor, was het gat naar Pogacar weer teruggebracht tot 40 seconden met nog maar 15 kilometer te gaan. Was de Sloveen uitgeteld? Met nog iets meer dan 12 kilometer te gaan, werd de neutrale servicewagen er uitgehaald toen een licht slingerende Pogacar naar achteren begon te kijken.

Pogacar leek echter een tweede adem te hebben en begon opnieuw te trappen op de laatste kleine helling, waarbij hij enkele belangrijke seconden voorsprong op de achtervolgers herwon en op 5 kilometer van de streep was zijn voorsprong teruggebracht tot 46 seconden. Toen de samenwerking in de achtervolging afbrak en de ene na de andere aanval werd afgeslagen, was de overwinning zo goed als zeker voor Pogacar. Ben O'Connor en Mathieu van der Poel wonnen respectievelijk zilver en brons.