Remco Evenepoel richt afscheidsboodschap tot Soudal - Quick-Step: “Van een jongen met een droom tot een man die zijn dromen najaagt”

Remco Evenepoel sluit een bepalend hoofdstuk in zijn loopbaan af nu hij na zeven seizoenen afscheid neemt van Soudal - Quick-Step. Een periode die zijn ontwikkeling als prof beslissend heeft gevormd, van toptalent tot een van de meest bepalende renners van het internationale peloton. Op sociale media nam hij recent afscheid van de ploeg.

Hoewel Evenepoel zelf aandrong op een transfer naar Red Bull BORA-hansgrohe, is zijn afscheid doordrenkt van dankbaarheid richting de ploeg die hem vanaf zijn eerste profstappen het platform bood om zich te ontwikkelen en op het hoogste niveau te koersen.

“Wat een reis… Soudal - Quick-Step. Van een jongen met een droom naar een man die zijn dromen najaagt. Er zijn niet genoeg woorden om de afgelopen 7 seizoenen te beschrijven. De zeges, de tegenslagen, de lessen, de mensen die me gesteund hebben… Ik zal voor altijd dankbaar zijn. Dankbaar voor ploegmaats die vrienden werden, voor iedereen die in me geloofde, voor iedereen die van dit hoofdstuk een onvergetelijke rit heeft gemaakt.”

Na ongeziene dominantie in zijn laatste juniorenjaar was Evenepoel eind 2018 een van de meest begeerde renners. Hij behoorde tot de eerste lichting van de moderne jacht op ultrajonge renners, van wie sommigen rechtstreeks van de junioren naar de elites overstapten. Maar Evenepoel rechtvaardigde die stap volledig. In 2018 won hij talloze koersen bij de junioren, inclusief de dubbel in de tijdrit en wegrit op zowel de Wereld- als Europese kampioenschappen.

In zijn eerste profjaar won hij de Baloise Belgium Tour, de Clásica San Sebastián en het Europees kampioenschap tijdrijden, en hij werd ook tweede op het Wereldkampioenschap, allemaal op 19-jarige leeftijd. In 2020 won hij elke koers die hij startte: de Vuelta a San Juan, Volta ao Algarve, Vuelta a Burgos en Tour de Pologne, vooraleer hij in Il Lombardia in een ravijn crashte. Dat maakte een einde aan zijn seizoen en beïnvloedde zijn 2021.

Zijn grote rondedebuut dat jaar in de Giro kwam te vroeg gezien zijn blessures, maar hij knokte zich terug met een nieuwe eindzege in de Baloise Belgium Tour, én zeges in de Tour of Denmark en meerdere Belgische en Italiaanse klassiekers. Zijn kwaliteiten als eendagsrenner kwamen nadrukkelijk bovendrijven.

Van 2022 tot en met 2025 presteerde de Belg simpelweg meer dan vrijwel iedere renner in het peloton. Ondanks een covid-19-besmetting die hem in de leiderstrui uit de Giro d’Italia 2023 haalde, en een val in december 2024 die zijn seizoen 2025 zwaar verstoorde, bleef hij in deze jaren op topniveau presteren.

Hij won tweemaal Luik-Bastenaken-Luik, tweemaal de Clásica San Sebastián, drie keer op rij het WK tijdrijden en eenmaal de wegrittitel; veroverde een dubbele olympische titel in Parijs 2024, won de Vuelta a España om een Grote Ronde aan zijn palmares toe te voegen en stond ook op het podium van de Tour de France. In het tijdrijden won hij vrijwel alles wat er te winnen valt. Zijn palmares is alleen niet nog rijker omdat hij rechtstreeks de strijd moet aangaan met generatiegenoten als Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard, die enkele van de beste klimprestaties uit de geschiedenis neerzetten.

Hij heeft op zijn 25e al 67 profzeges verzameld en maakt nu voor het eerst als prof een transfer. Het wordt interessant om te zien of de Belg zich verder kan ontwikkelen na zijn komst naar Red Bull - BORA - hansgrohe, een team met aanzienlijk meer financiële middelen en klimondersteuning.