Patrick Lefevere: "Ik ben God niet, anders zou de wereld er beter uitzien"

Patrick Lefevere, die ruim twee decennia geleden aan de basis stond van Soudal - Quick-Step, nam eind 2024 afscheid van zijn rol binnen het team. Altijd uitgesproken, vaak controversieel, maar ontegenzeggelijk succesvol, heeft Lefevere een onuitwisbare stempel op de wielergeschiedenis gedrukt.

Lefevere, bekend om zijn traditionele aanpak, lag de laatste jaren steeds vaker onder vuur vanwege zijn behandeling van renners zoals Sam Bennett en Julian Alaphilippe. In een interview met De Standaard erkent hij de kritiek. "Misschien krijg ik een kleine terugslag, dat heb ik al berekend", zegt hij. "Ik ben een nuchtere man, dus ik kijk zonder angst naar de toekomst."

Lees ook

Wout van Aert heeft één grote wens voor 2025: "Dat ik gewoon op mijn fiets kan blijven zitten"

Door de jaren heen heeft Lefevere talloze persoonlijke en professionele uitdagingen overwonnen, wat hem nu doet uitkijken naar een welverdiend pensioen. "Ik weet dat een mensenleven gemiddeld maar 78 jaar duurt. Als ik de meetlat erbij neem, heb ik nog acht centimeter over", reflecteert hij. "Wat ik heb doorstaan, heb ik doorstaan. Eerst een alvleeskliertumor, daarna was ik een van de eerste covidepatiënten die zo ernstig ziek is geweest. Ik besef dat ik niet onbeperkt kan blijven ontsnappen. Misschien niet eens drie keer. Ik ben God niet, anders zou de wereld er beter uitzien."

Wat zijn pensioenplannen betreft, houdt Lefevere het eenvoudig. "Ik ga wandelen, kaarten met vrienden, lekker uit eten... Maar ook dat gaat voorbij", merkt hij op. "Zakenvrienden hebben me gewaarschuwd: in het begin vindt iedereen je leuk, maar na een jaar pensioen word je nergens meer gevraagd. Ook daar heb ik rekening mee gehouden."

Toch blijft Lefevere betrokken bij zijn nalatenschap. "Jurgen Fore, mijn opvolger, vroeg me om op 9 januari naar de mediadag in Calpe te komen. Eigenlijk wilde ik dat niet. Als ik mijn hoofd neerleg, wil ik dat het project na mij doorgaat. Ik ben niet meer dan een zakenman die een fabriek opricht en die daarna loslaat. Maar ik ben trots, weet je. Als ik nu mensen in volgauto's zie van wie de helft ooit voor mij heeft gewerkt of gekoerst, dan is dat het grootste compliment dat ik kan krijgen."

Lees ook

Matteo Jorgenson wil de leiding in een Grote Ronde: "Dit jaar besefte ik dat mijn lichaam drie weken lang op hoog niveau kan presteren"