“Misschien is het verstandiger om naar de Giro te gaan, want wint hij de Tour ooit nog?” - De Cauwer juicht mogelijke deelname van Vingegaard aan Corsa Rosa toe

De geruchten dat Jonas Vingegaard in 2026 de Giro d'Italia wil rijden zorgen al vroeg in de winter voor debat, maar één man ziet meteen de voordelen: de Belgische analist Jose De Cauwer.

In de podcast De Grote Plaat maakte hij duidelijk dat de tweevoudige Tour de France-winnaar alle reden heeft om van decor te wisselen als hij besluit aan de eerste Grote Ronde van het seizoen te beginnen.

De Cauwer nam geen blad voor de mond over waarom die keuze logisch is. “Misschien is het verstandiger om naar de Giro te gaan, want wint hij de Tour ooit nog? Dan moet je keuzes maken,” zei hij.

Nu de discussie draait om zowel een tactische reset als een kans voor Vingegaard om zijn palmares te verbreden, is de vraag of de kopman van Team Visma | Lease a Bike er echt bij gebaat is zijn vaste programma te doorbreken, waarin alles om de gele trui is gebouwd.

In het mannenpeloton is het idee dat topklassementsrenners een “carrièrelijst” aan doelen afvinken steeds gewoner, en De Cauwer ziet Vingegaard precies in die fase. Zijn opmerking “Stel je voor, hij wint de Vuelta, de Tour en de Giro... dat zou ongelooflijk zijn” onderstreept hoe de Deen zijn erfenis kan verdiepen door los te komen van een Tour-first routine.

Die stap zou hem ook op dezelfde koers zetten als Remco Evenepoel, die openlijk flirte met een terugkeer naar de Italiaanse ronde. Maar De Cauwer maakte duidelijk dat overlap tussen die twee een strategisch probleem kan worden. “Als de één weet dat de ander er is, kan hij denken: oei, dan worden mijn kansen wat kleiner,” zei hij. “In het verhaal van Remco: dan misschien vol voor de Tour.”

Tegen de opgaande dominantie van Tadej Pogacar wikken beide renners waar hun beste kansen echt liggen. De Cauwers oordeel over de moderne Tour de France was ronduit: de koers wordt te selectief, te extreem en te sterk in het voordeel van de lichtste klimmers. “Vierenvijftigduizend hoogtemeters in de Tour de France: dat is gewoon te veel,” stelde hij. “Ze blijven de koersen maar zwaarder en zwaarder maken.”

Hij suggereerde zelfs dat het deelnemersveld zelf scheefgetrokken is door die moeilijkheid. “De top 10 van de Tour is 1 meter 80 en weegt 65 kilo...” zei hij, wijzend op het risico dat hele wielernaties door pure fysiologie buiten spel komen. Volgens hem is het tijd dat de UCI duidelijker grenzen stelt aan hoe Grand Tour-parcoursen worden ontworpen.