"Klootzakken" - Mathieu van der Poel doelwit van schandelijke aanval van fan tijdens Parijs-Roubaix

Mathieu van der Poel heeft zondag opnieuw zijn plaats in de wielerlegende verstevigd. Met een machtige solo in de Hel van het Noorden veroverde hij zijn derde opeenvolgende titel in Parijs-Roubaix, een prestatie die hem in een adem plaatst met de allergrootsten uit de sportgeschiedenis. Maar zijn overwinning werd niet alleen getekend door heroïek – ook door een moment van pure waanzin.

Op een zinderende dag in Noord-Frankrijk liet de wereldkampioen iedereen zijn wil opleggen. Zijn grootste uitdager, debutant Tadej Pogacar, moest het strijdtoneel verlaten na een valpartij op de kasseien, en Van der Poel reed zonder pardon door naar een historische zege in de mythische velodroom van Roubaix.

Lees ook

Mathieu Van der Poel woedend na aanval met bidon: “Dit is poging tot doodslag”

Toch waren het niet alleen sportieve hoogstandjes die de tongen losmaakten. Terwijl Van der Poel in volle concentratie aan zijn glorietocht bezig was, werd hij brutaal opgeschrikt door een toeschouwer die een bidon naar hem gooide. De fles miste ternauwernood zijn hoofd en stuiterde weg zonder zichtbare schade aan te richten – maar het incident schokte de wielerwereld diep.

“Scumbags,” brieste Adam Blythe live op TNT Sports. “Wie komt er in hemelsnaam naar een wielerwedstrijd om dat te doen?” Collega-commentator Rob Hatch kon zijn ongeloof nauwelijks verbergen. “Waar ben je mee bezig?” vroeg hij zich hardop af.

Van der Poel zelf bleef, zoals zo vaak, stoïcijns onder de omstandigheden. Met een gezicht als marmer denderde hij verder over de stoffige kasseien en kwam solo aan in de iconische wielerbaan van Roubaix. Het publiek stond op de banken – ook al zat er dus minstens één onverlaat tussen.

De overwinning brengt zijn totaal op acht monumenten. Alleen Rik Van Looy, Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck hebben er meer. Maar waar het eindigt voor Van der Poel? Niemand die het durft te zeggen. Zijn vader Adrie zei het treffend: “Voor hem is het niet de derde of de vierde keer – hij wil gewoon winnen.”

Wat blijft, is een dag voor de geschiedenisboeken. Voor het drama. Voor de klasse. En voor de herinnering dat zelfs helden soms flessen moeten ontwijken.

Lees ook

Philipsen mist opnieuw het podium in Parijs-Roubaix: "Tegen die supersterren was ik gewoon niet goed genoeg"