“Je start niet om Pogacar te verslaan, maar om het best mogelijke resultaat mee naar huis te nemen” – Marco Villa

Marco Villa maakt deel uit van de organisatie van de Tour of the Alps en is tevens betrokken bij de Italiaanse nationale ploeg, waar hij met de beste renners van het land in contact komt. Hij gaat in op hoe zij koersen tegen Tadej Pogacar, een tegenstander zonder gelijke in het moderne wielrennen.

“We kennen Pogacar. Je moet de koers goed plannen, maar de renners weten dat hem te veel of te ver volgen schadelijk kan zijn,” zei Villa tegenover SpazioCiclismo. “Dus zijn de strategieën soms wat behoudend: vaak vertrek je niet om Pogacar te kloppen, maar om het best mogelijke resultaat mee naar huis te nemen. Als je probeert hem te volgen, kom je vaak in de problemen.”

Dat geldt de laatste tijd voor de meeste renners, al proberen enkelen hem soms wel te volgen, meestal vergeefs. In de voorjaarsklassiekers slaagde Mathieu van der Poel een paar keer; en in de Tour de France lukte het ook enkele keren. Volgen dus, niet de Sloveen lossen in koersen waarop hij in topvorm mikte. Elders kon niemand hem zelfs maar evenaren – al kun je Wout van Aerts aanval op Montmartre aanstippen.

Villa richt zich echter vooral op zijn nationale ploeg, maar ook op de Tour of the Alps, waarvan deze week het parcours werd gepresenteerd. “De Tour of the Alps is al jaren goed gepositioneerd op de kalender, vlak voor de Giro d'Italia, en biedt de perfecte combinatie van kilometers en hoogtemeters,” vindt hij. “Daarom kiezen zoveel ploegen hiervoor: om je goed voor te bereiden op de Giro hoef je jezelf niet uit te wringen, en hier is de balans juist. Het aantal kilometers is niet overdreven, maar de beklimmingen zitten goed gebundeld. Je kunt klimmen, vlak en hoogtemeters mooi mixen.”

“Als bondscoach ligt deze koers voor mij wat ver van het WK, maar dit jaar heb ik al voor [Giulio] Ciccone en [Marco] Frigo gekozen [mede hierom]. Dus om in de keuzes van de bondscoach mee te wegen, hoef je niet per se sterk te zijn in de week voor het WK, maar moet je het team vormen. Hier in de Alps heeft Ciccone de rol van kopman verdiend en zijn we een ploeg rond hem gaan bouwen. Ook Marco Frigo, met de manier waarop hij hier de rit won en hoe hij het hele jaar reed, gaf me vertrouwen.”

Ciccone reed naar een zesde plaats in Rwanda, een sterk resultaat voor de Lidl-Trek-renner die daar zijn seizoen afsloot, en in 2026 waarschijnlijk meer nadruk zal leggen op eendagskoersen nu hij zijn grote ronde-ambities laat varen. Villa geeft details over andere jongeren die hij overwoog mee te nemen naar Rwanda:

“Ik heb met de jongeren voor 2026 gesproken. Pellizzari stond al in de plannen voor dit seizoen, maar hij werd de week voor het WK ziek, en dan had het geen zin hem een lange reis naar Rwanda te laten maken. Piganzoli was benaderd, maar na overleg met de ploeg had hij andere noden; hij moest punten pakken. Plannen is soms niet eenvoudig. Maar ik begrijp het. Ik heb ook mijn behoeften, en de ploegen begrijpen dat. Piganzoli is jong en ik wil hem de komende jaren graag betrekken.”

Dan is er Lorenzo Finn, voormalig juniorenwereldkampioen en nu regerend wereldkampioen bij de beloften, die de koers in Rwanda domineerde terwijl hij nog maar 18 jaar is. “We hebben een project met Finn en we denken dat we dit jaar de juiste keuze hebben gemaakt. Volgend jaar zit hij nog in het Development-team en bij de amateurs (onder 23, red.), maar ik denk dat hij de maturiteit heeft om te worden ingepast.”

“Dit jaar nam ik hem mee naar de Giro di Calabria, waar hij als een kopman koerste, volwassen, en hij verraste me. Hij bepaalde het tempo en viel aan op de klimmen. Hij heeft ons al laten zien wat voor renner hij is, en we hopen hem in de toekomst te hebben. In het algemeen, zeker met jonge renners, stuitte ik op het probleem van selecties door het puntensysteem bij ploegen. Ik bekritiseer niet, maar de jonge renners die we bij de nationale ploeg willen betrekken zijn benaderd, en ik hoop ze in de toekomst erbij te hebben.”