"Je stapt in het vliegtuig met een pet op, je kraag omhoog, een geheime simkaart en een uitgeschakelde telefoon" - Thomas Dekker beschrijft hoe doping er in zijn tijd uitzag

Thomas Dekker was vrijdag te gast in de podcast van Clubhuis Team Lucas. Daar spraken ze over het dopingverhaal van de nu 39-jarige Nederlander, die in 2006 de Tirreno-Adriatico won en hoe doping zijn leven als renner compleet veranderde.

Hoe werkte een 'bloedtransactie'? "Drie tot vier weken voordat ik de Tirreno reed, gaf ik voor het eerst een zak bloed. Je lichaam maakt dan nieuwe bloedcellen aan en vervolgens vloog ik vier tot vijf dagen voor de start naar Madrid en kreeg ik die zak bloed weer terug. Het is natuurlijk allemaal best spannend als je het vliegtuig instapt met een pet op, met je kraag omhoog, een geheime simkaart en een uitgeschakelde telefoon. Voor de rest had ik alleen contant geld om te betalen en moest ik het doen met een Spanjaard die geen Engels sprak en ik geen Spaans."

"Daarna won ik die Tirreno, nadat ik de hele week heel voorzichtig had moeten rijden, wat best veel energie kost. Het was de hele week koud en ik had Oscar Freire, Juan Antonio Flecha en Michael Boogerd als ploeggenoten. Allemaal uitstekende renners en ik weet nog dat ik daar als 21-jarige renner op het puntje van mijn bed zat en me afvroeg of dit de komende tien tot vijftien jaar zo zou zijn. Toen stroomden de tranen over mijn wangen."

"Het is erg gesloten, gevaarlijk en in sommige landen zelfs bij wet verboden, en dan hebben we het nog niet eens over je gezondheid. Het feit dat je bloed uit je lichaam haalt, er een nummer op schrijft en dan uiteindelijk dat bloed terugkrijgt en als het fout is, kan dat het einde van je leven betekenen. Daar denk je op dat moment niet over na."